Emma. (2020)
Jane Austens geliefde komedie over het vinden van je gelijke en het verdienen van een happy end, wordt hierin opnieuw verbeeld. Emma Woodhouse, knap, slim en rijk, is een rusteloze bijenkoningin zonder rivalen in haar slaperige stadje. In deze schitterende satire op de sociale klasse en de pijn van het opgroeien moet Emma zich door misplaatste wedstrijden en romantische misstappen heen worstelen om de liefde te vinden die er altijd al was.
Ik heb eerder drie tv-versies van Emma gezien, en de Hollywood-film uit de jaren negentig met Gwyneth Paltrow - die ik overdreven sentimenteel vind. Emma is niet mijn favoriete Austen-roman, maar de bewerking die voor de filmversie uit 2020 is gebruikt, is over het algemeen erg goed. Een of twee bijzonderheden zijn weggelaten, maar dit is onvermijdelijk bij compressie tot een speelduur van iets meer dan twee uur.
Zoals alle recensies hebben opgemerkt, is de film prachtig ontworpen en opgenomen. Een deel van het ontwerp kan zelfs als overdreven worden beschouwd, maar ik dacht dat dit in overeenstemming was met de gemanierde benadering van de cast, een benadering die goed werkt om dit in wezen een komedie van manieren en een liefdesverhaal te maken. Het detectiveverhaalelement van de roman heeft niet veel betekenis: er wordt weinig over de piano gesproken, en de vergissing van Frank Churchill over het rijtuig van Dr. Perry is weggelaten.
Ik vond de goed afgeronde uitvoering van Harriet door Mia Goth de beste die ik ooit heb gezien, en het is zeker moeilijk om je ogen af te wenden van Anya Taylor-Joy in de titulaire hoofdrol. Andere vrouwelijke optredens zijn misschien meer zo, hoewel Chloe Pirie's geplaagde Isabella interessant is. De komische heer Elton zou in sommige aanpassingen ver over de top zijn, maar past hier ongeveer in. Andere mannelijke rollen worden voldoende ingevuld, ook al is de vertolking van John Knightly enigszins bizar. Bill Nighy is...nou ja, Bill Nighy, dit keer met een geweldig kostuum.
Ik heb ervan genoten, en ik ben van plan om het binnenkort nog eens te zien. Over het algemeen zou ik gewoon de voorkeur geven aan de Kate Beckinsale ITV-versie uit 1996,omdat die gewoon beter is.
Reacties
Een reactie posten