My Life , My Blog

  1910: Groesbeekseweg, Groenewoud We nemen u vandaag mee naar het gebied wat nu de wijk Groenewoud is. U ziet hier de Groesbeekseweg. De weg van Nijmegen naar Groesbeek. Een schitterende weg door het rustige landschap rondom de stad anno 1910. Op de achtergrond rechts prijkt hoog boven het landschap het Herstellingsoord voor spoorwegpersoneel "Villandry". Landeigenaren hebben hun landgoed nog gebakend met laag hekwerk. In het midden spelende kinderen op deze rustige weg. Wat denkt u te zien links naast de weg aan de horizon? Fotocollectie Regionaal Archief Nijmegen

Le Miller Elizabeth "Lee" Miller, Lady Penrose (23 april 1907 - 21 juli 1977) was een Amerikaanse fotografe. Ze was een fotomodel in New York City in de jaren 1920 voordat ze naar Parijs ging, waar ze mode- en kunstfotograaf werd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was ze oorlogscorrespondent voor Vogue en deed ze verslag van gebeurtenissen als de London Blitz, de bevrijding van Parijs en de concentratiekampen in Buchenwald en Dachau. https://en.wikipedia.org/wiki/Lee_Miller Marion Morehuis Marion Morehouse kreeg bekendheid in de late jaren 20 en vroege jaren 30 en zat voor Vanity Fair en Vogue-fotograaf Edward Steichen. Ze werd een van de eerste publiekelijk bekende en erkende fotomodellen, grotendeels gebaseerd op die optredens. Ze is misschien het best bekend als de derde vrouw van E cumming, die ze in 1932 ontmoette. Hoewel het niet duidelijk is of de twee ooit wettelijk getrouwd waren, woonde Morehouse bij Cummings tot aan zijn dood in 1962. Ze stierf zeven jaar later in h

  Als je INNERLIJKE LERAAR je zegt dat je TIJD voor jezelf nodig hebt, LUISTER dan naar hem... Als je ziel je vertelt dat je niet meer vibreert met sommige mensen waarmee je vroeger deelde, maak je geen zorgen, het maakt deel uit van je evolutie. Als je geest je vraagt om meer contact te maken en aan je balans te gaan werken, luister ernaar. Als je lichaam je vraagt om beter te eten, te wandelen en meer uren te slapen, geniet het dan. Als je leven je zegt dat die baan niet meer voor jou is, is het tijd om een nieuwe richting in te slaan Als je hart je zegt dat je je niet meer voldaan voelt met die partner, volg dan je hart, het weet de weg. Als je leven je zegt om je gewoontes, gedachten en routines te veranderen, zoek dan naar andere wegen. Als je hart schreeuwt om je te reizen, doe het en verzin geen excuses. Hij weet welke medicijnen je nodig hebt. Leer naar jezelf te luisteren, contact te maken met je innerlijke leraar en open jezelf voor alle signalen die naar je toe komen. Je zie

  Nadat haar familie faillissement moet aanvragen, reist een jonge vrouw (  Jessy Schram  ) naar het land, in de hoop een noodlijdende pompoenboerderij op te knappen die haar vader (  Willie Aames  ) als investering heeft gekocht. In de hoop het gezin financieel weer op de been te krijgen, vindt ze een doel en liefde. Leuke film. En de karaktergroei van de vrouwelijke hoofdrolspeler is goed. De mannelijke hoofdrol had echter meer inwisselbare kwaliteiten nodig. En er moest meer tijd worden besteed aan het verbinden ervan. Echt, je kunt een karakter overbrengen als een weduwnaar in verdriet, zonder hem humeurig en onbeschoft te maken. Ik vind een romantisch verhaal waarin de twee geliefden nog een lange weg te gaan hebben prima, maar ik hou er niet van als de mannelijke hoofdrol een eikel is. Ook had het late conflict in de film geen oplossing. Nogmaals, het late conflict in een romantisch verhaal hoeft niet noodzakelijkerwijs tussen de geliefden te zijn. Ik dacht eigenlijk dat haar vad

Vertrouwen is de sleutel voor succes We mogen allemaal wat meer vertrouwen hebben in hetgeen wat we willen en waar we naar toe aan het werken zijn als we stevig in onze schoenen staan en ons niet laten twijfelen door onze ego (hoofd) kunnen we alles bereiken wat we willen dus denk en droom groot en alsof we het al hebben daar zit onze kracht in en dan zullen we uiteindelijk alles behalen waar we voor staan en willen bereiken

'Als hij naar bed gaat, kust hij me, neemt me bij de hand en zegt me: 'Welterusten, lieverd'; en in de ochtend kust me en neemt afscheid, schat.'” ~ Anne van Kleef 1540 . Op 6 januari 1540 trouwde Anna van Kleef met koning Hendrik VIII in het koninklijk paleis van Placentia. Ondanks alle protesten en twijfels van Henry ging het huwelijk door en Henry gaf zijn nieuwe koningin een ring. De ring was gegraveerd met haar nieuwe motto: "God zend mij goed te houden". Het had een sprookjesdag moeten worden, maar de nachtmerrie van Anne begon nog maar net..... Er was nog steeds de gevreesde huwelijksnacht... en hoewel het een kans was voor Anne om in Henry's achting te stijgen, ging het vreselijk. Op de ochtend na de bruiloft klaagde de koning naar verluidt: "Ik vond haar vroeger niet zo leuk, maar nu vind ik haar veel leuker". Dus wat gebeurde er die nacht voor Henry om heftig tegen Anne op te treden? Toen haar dames Anne ondervroegen over haar nacht met

 ( ... ) Het karakter van ware liefde biedt constante gelijkenissen met de jeugd: het heeft ondoordachtheid, roekeloosheid, ontbinding, gelach en traan. — Balzac, in het boek "Lost Illusions". (Deel 2: Een geweldige landman in Parijs / XXXI - Society". (Ed. Globe/Blue Library; 3. de editie [2013]). Obra: "Lente", 1873 - Pierre-Auguste Cot.

(  ... ) Als elk dier tederheid inspireert, wat is er dan met mensen gebeurd? — Jo ão Guimar ães Rosa, in het boek "Ave, Word". (New Frontier Uitgeverij; 4. de editie [2008]). Detail van de illustratie "Pluto", van Gustave Doré, voor het boek "De Goddelijke Komedie" van Dante Alighieri.

De dagkaart voor vandaag verlicht je rugzak Het is tijd dat we onze rugzak eens gaan opruimen want het word veel te zwaar kijk wat jou niet meer. dient of niet meer bij de nieuwe jij hoord en neem daar afstand van op een liefdevolle manier. Laat stukken die je al flink heb geheald ook maar los je zult zien als die rugzak is opgeruimd dat je erna opgelucht en veel positiever zal gaan voelen want er is ruimte en inzicht gemaakt voor het pad wat voor je ligt.

Lupe Vélez eind jaren twintig. Ze werd geboren als María Guadalupe Villalobos Vélez, begon in vaudeville en was halverwege de jaren dertig een van de meest populaire en succesvolle Latijns-Amerikaanse sterren in de VS geworden. "De eerste keer dat je een huis koopt, bedenk je hoe mooi het is en teken je de cheque. De tweede keer kijk je of de kelder termieten heeft. Hetzelfde geldt voor mannen." - Lupe Vélez (Vamps en Flappers van de jaren 1910, 1920 en vroege jaren 1930)

Op de plek waar ik nu ben, voel ik me zoveel beter. Hier heb ik geen pijn, zorgen of andere ongemakken. Je hoeft je nergens zorgen om te maken of schuldig over te voelen. Ik heb het Aardse leven moeten verlaten, maar ik weet dat ik niet wordt vergeten. Er waren zoveel liefhebbende mensen die mij omringden en waar ik ook prachtige en mooie herinn mee heb gecreëerd. Via deze herinneringen ben ik ook altijd bij je, waar je ook bent. Ook al ben ik nu in een andere wereld, heeft dat niks veranderd aan onze band. Wij zijn nog steeds sterk verbonden met elkaar. Ik waak dag en nacht over je en bent er altijd als je mij nodig hebt.

The Blue Peter Public House, year of construction 1936 by Offilers Brewery Shardlow Road, Alvaston, Derby, England Building extant; now a popular pizzeria and carvery (The blue & white are the current colours which in my opinion are more in keeping than the cream and maroon ones. It was blue and white when first opened) Architect George Morley Eaton (Photos: top; Tripadviser, bottom; Whatpub)

  ELKE SPIRITUELE ZIEKTE DIE JE VERTRAAGT, KOMT NAAR BUITEN... van je lichaam. Moge elke negatieve geest die je vergezelt terugkeren naar zijn plaats tussen de doden, zijn weg vinden en een entiteit van licht zijn. Moge de afgunst in jou gebroken, vertrapt worden en begraven! Moge elke onbeantwoorde liefde vergeten worden. Moge de deuren van voorspoed open staan in jouw leven. Moge elk probleem opgelost worden in je leven. Moge jouw Licht nooit uitgaan. Moge je voeten als lampen zijn! Moge overvloed heersen aan jouw tafel. Moge er geen plaag, geen spreuk komen jij en niet in je huis Gezegend ben je en gezegend zal je altijd zijn.

De boodschappen van de gerespecteerde en prachtige walvissen. Walvis 1 Kijk eens in jezelf wat er nog verscholen ligt. Alles mag je waarnemen. Maar probeer vooral is te kijken wat je kan ontdekken aan verscholen talenten, gaves, doelen of ideeën. En waarom zitten deze verscholen? Angst? Mis je wat zelfvertrouwen? Laat ze eens naar de oppervlakte komen, laat ze eens door de wolken komen. Vertrouw op jouw verscholen schatten. Je mag er echt wat mee gaan doen. Walvis 2 Luister eens naar de muziek in jezelf. Hoe klinkt deze muziek? Vrolijk? Boos? Verdrietig? Laat deze muziek door jou stromen. Als de muziek er na is, kun je er misschien wel op dansen. Dans jouw emoties eruit als dat goed voelt. Zet jouw innerlijke muziek zeker niet op stil, laat het spelen. Muziek is belangrijk. Het geneest, verhoogt, brengt samen en het is zuiver en puur. Luister naar jouw muziek. Walvis 3 Waar wacht je nog op? Wat houdt jou tegen? Neem de sprong! Durf de sprong te wagen en ga het avontuur aan met wat jij

Ca. 1926: Korte Burchtstraat, thans Burchtstraat Gezien richting Lange Burchtstraat vanuit de Grote Markt. Links op de hoek met de Grotestraat Hotel/Café/Restaurant 'De Poort van Kleef' en rechts op de hoek met de Broerstraat de firma Bahlmann & Co stomerij. De foto is genomen door Dr. Jan Brinkhoff (1906-1985). Brinkhoff was hoofdredacteur van de historische vereniging Numaga en schrijver van boeken over de historie van Nijmegen. Vervaardiger: Dr. Jan Brinkhoff Collectie: Regionaal Archief Nijmegen

Keiko was a living link to judo's formation. Her grandfather Fukuda Hachinosuke was a Japanese samurai and jujitsu master. One of his last students, Kano Jigoro, began developing judo in the early 1880s as an offshoot of jujitsu, combining balance and strength with holding and throwing techniques. In the early 1930s, Kano invited Keiko to join a new judo class for women at the school he founded in Tokyo. It was rare for women to learn judo at the time. Keiko became captivated by judo. During WWII she braved the streets of firebombed Tokyo and commuted daily to teach her beloved judo classes By 1953 she was among the senior-most female judoka in the world. In 1966 she moved to the United States and opened the Soko Joshi Judo Club in San Francisco, teaching judo to women until just before her death in 2013 at age 99.

Soms ben je onbewust iets kwijt. Een gevoel, een herinnering, een stukje van jezelf.. Dan kun je tot het besef komen dat je iets kwijt was. Het zou te maken kunnen hebben met een reis die je momenteel aan het maken bent of gaat maken. Deze reis hoeft niet perse echt een reis te zijn, maar kan ontwikkeling zijn, of iets nieuws opstarten, of proces doorlopen enz. Bij deze reis hoef je niet alles alleen te doen. Om hulp vragen is geen schande en dat mag gewoon. Zowel aan de mensen om jou heen, als aan jouw spirituele helpers. Dit kan ook verlichting geven en minder belastend voelen. Sta ook open voor nieuwe ideeën en koester ze. Deze ideeën komen niet voor niks op jouw pad. Doe ook inspiratie op. De inspiratie kan altijd komen en kunnen je verder helpen met jouw reis en ideeën. Natuurlijk kom je ook situaties tegen of onderwerpen tegen waarmee je vast kunt lopen of even niet verder komt. Mocht je dit gebeuren weet dat je veel antwoorden in jezelf kunt vinden. Ook hierbij mag je natuurlijk

Chato: The Chiricahua Prisoners of War Make Their Case for Relocating to Fort Sill, OK. (Participants in the Meeting: Around the circle beginning at 10:00 and clockwise: Geronimo, Naiche, Chihuahua, Nana, Chato, Kaytennae, Loco, Mangas; in the center L-R: CAP Hugh L. Scott, LT Marion P. Maus. Background Courtesy NARA: Spring Flowers at Sunset, near Peridot, AZ) This post is the thirty-sixth in a series of true stories about a Chiricahua chief, Chato, who lived in the times of the Apache wars, survived twenty-seven years of prisoner of war internment, and twenty-one years of life on the Mescalero reservation. The purpose of these posts is to provide the historical background for a duology of novels about Chato, the first book of which will be released next year. Chato’s story is told in: Book I, Desperate Warrior; and Book II, Proud Outcast. Book I, covers the years from 1877 to early 1886. In those years, desperate to get his wife and children out of Mexican slavery, Chato changed from