My Life , My Blog

  Als er geen contact meer mag zijn met Oma . Dan is dat een blijvend verdriet, slijten doet dat niet. Elke dag een gemis waarschijnlijk wederzijds. Wordt er niet gevraagd hoe is dat voor jou. Was het ook jou keus? Of had je geen keus. Je krijgt geen knuffels meer, geen kus of bezoek. Geen telefoon, geen appje, ineens is het stil. Soms was er de vraag of ik komen mocht, soms een een antwoord met tegen wil. Puur alleen voor geld was mijn waarde, iets wat elke maand zich herhaalde. En wat het ook was, dit is wat niemand eigenlijk wil. Elke keer weer hopen op een teken of bericht. Hopen dat je ooit wéér een reden hebt voor een echte lach. Hopen dat je op een dag weer van elkaar genieten mag. In deze tijd van een crisis, zijn vele wanhopig en bang. En duren bange dagen lang. Is er veel verdriet maar houden van, en hopen op, stopt niet. Ik ben ook zo'n bange verdrietige oma, er gaat geen dag voorbij zonder verdriet. En nu in deze bange tijd, roept mijn hart waarom bel je niet? Bang om d...

  Onze parels Tranen horen bij het leven ze worden steeds door gegeven Een traan van blijdschap of verdriet verberg je tranen niet Laat ze stromen wanneer het moet een huilbui doet je vaak even goed Zoute tranen over je wangen in troostbare armen gevangen Voelt je even niet op je gemak bent sterk en zeker niet zwak Laat ze vallen Laat ze gaan je kunt alles weer even aan Tranen zijn voor ons onmisbaar bent sterk en niet kwetsbaar tranen horen bij het leven door vele generaties doorgegeven

  Je houdt een kop koffie vast als iemand langskomt en tegen je aan botst of met je arm schudt, waardoor je overal je koffie morst. Waarom heb je de koffie gemorst? "Omdat iemand tegen mij aan botste!!!" Verkeerd antwoord. Je hebt koffie gemorst omdat er koffie in je kopje zat. Als er thee in het kopje had gezeten, had je thee gemorst. Wat er ook in de beker zit, het zal eruit stromen. Daarom, als het leven zich aandient en je door elkaar schudt (wat ZAL gebeuren), zal wat er ook in je zit naar buiten komen. Het is gemakkelijk om het te faken, totdat je van streek raakt. We moeten ons dus afvragen... "wat zit er in mijn kopje?" Als het leven moeilijk wordt, wat loopt er dan over? Vreugde, dankbaarheid, vrede en nederigheid? Woede, verbittering, slachtoffermentaliteit en neiging tot stoppen? Het leven zorgt voor de beker, JIJ kiest hoe je hem vult. Laten we er vandaag aan werken om onze kopjes te vullen met dankbaarheid, vergeving, vreugde, woorden van bevestiging, v...

  Je moest eens weten hoe het voelt om te voelen wat niemand weet: een geheim zo diep in jezelf dat je zelf niet weet waarom je het verborgen houdt. Je moest eens weten hoe het voelt om geïsoleerd je leven te leiden zonder de oorzaak te weten van je afzondering, de eenzaamheid en het stilzwijgen wat je dagelijks voelt..... Je moest eens weten, hoe het proberen om weer contact te zoeken telkens weer verbroken wordt en zonder enige progressie je dal steeds dieper wordt. Je wilt niet weten hoe voelt, om je familie te zien genieten van mekaar, van het leven en jij zelf bent verbannen zonder te weten wat je misdaan hebt om dit te verdienen. Niemand weet hoe het voelt om zo gebroken en gekneusd te zijn, om machteloos te zijn, zoekend naar een onvindbaar antwoord en dat door het steeds terugkerende vraag, Waarom? Enkel IK weet hoe het voelt, IK voel wat niemand weet, diep in mezelf.........

  Iemand pijn doen en verwachten dat hij of zij verder gaat alsof er niets is gebeurd, is emotionele mishandeling. het is een giftige en manipulatieve tactiek die wordt gebruikt door mensen die zich meer zorgen maken over hun eigen gevoelens en behoeften dan over het welzijn van anderen. ze zullen vaak gebruik maken van schuldgevoelens, schaamte en zelfmedelijden om hun slachtoffers te controleren en te manipuleren, waardoor ze zich verantwoordelijk voelen voor de emoties en daden van de misbruiker. Dit soort emotioneel misbruik kan ongelooflijk schadelijk zijn, waardoor het slachtoffer zich angstig, depressief en onzeker voelt over zijn eigen waarde en waarde. het is een subtiele maar verraderlijke vorm van misbruik die moeilijk te herkennen kan zijn, vooral als het vermomd is als liefde, bezorgdheid of ‘harde liefde’. Maar vergis je niet, het is misbruik en het is nooit oké. Het punt is dat emotionele mishandeling niet alleen over de grote, dramatische momenten gaat. het gaat ook...

  De helende kracht van grootmoeders     In elke familie is er een hart... dat klopt met kracht, een licht dat nooit uitgaat,.... ook al is de drager overstijgen. Ik heb het over oma's,....die wijze vrouwen wiens enige aanwezigheid ....gebroken harten lijkt te helen en de heftigste stormen... te kalmeren met een simpel kopje thee... of een rijke omhelzing. Grootmoeders zijn veel meer... dan een schakel in onze stamboom; ze zijn de bewakers.... van onze geschiedeni.... en tradities, de wevers van de draden... die ons verbinden met het verleden... en ons verankeren.... aan het heden. Met elk verhaal of recept dat gedeeld wordt, leren oma's ons niet alleen over waar we vandaan komen, maar ze vormen ons ook tot wie we willen zijn. Hun liefde is een liefde die beschermt... en blijft bestaan, die zich verder reikt dan het leven... en in afwezigheid net zo aanwezig voelt... als in het gezelschap. Voor degenen die gelukkig genoeg zijn.... om hun oma's nog te hebben, koester elk m...

  Aan de persoon die iemand zo diep heeft gekwetst... Wie heeft een trauma achtergelaten dat teniet is gedaan, wie was niet verantwoordelijk, wie weet precies wat ze hebben gedaan, en wiens ware aard en wie je werkelijk bent, werd onthuld op de manier waarop je helemaal geen spijt toonde van wat je wist dat je deed. Die geen empathie en geen compassie toonden voor het gevoel dat jij gaf aan de persoon die van je hield en aan jou toegewijd was. Dit is wat je moet begrijpen... Ze willen je niet meer ontmoeten. Ze herinneren zich hoe vaak ze je moesten smeken om de basis; voor uw tijd, uw communicatie, uw respect, uw medeleven, uw loyaliteit en toewijding, uw waardering, en iemand die gewoon een veilige ruimte voor hen zou kunnen zijn; maar je hebt ze niets van dit alles gegeven. Het enige dat je ze gaf was pijn, je chaos, je drama en uiteindelijk je totale vernietiging van wie ze waren voordat ze je ontmoetten. Ze zijn je leugens beu, ze zijn je eindeloze manipulatie en gaslighting b...

  Soms is ‘sorry’ niet genoeg als de schade al is aangericht, en de wonden te diep zijn, littekens achterlaten die de tijd alleen niet kan uitwissen, en het gewicht van geschonden vertrouwen, verbrijzelde hoop en gebroken beloften zwaar in de lucht hangt. voortdurende herinnering aan wat nooit ongedaan kan worden gemaakt. Excuses verliezen hun betekenis wanneer daden dezelfde schadelijke patronen herhalen, en spijtbetuigingen hol klinken, en er niet in slagen de kloven in relaties te herstellen, of de onschuld te herstellen die verloren is gegaan door bedrog, manipulatie of verwaarlozing. In de nasleep van pijn is vergeving een reis, geen bestemming, die inspanning vergt.

  Als ik met mensen of familieleden over mijn situatie probeer te praten, heb ik in de meeste gevallen het gevoel dat ze denken 'er is geen rook zonder vuur', wat mijn verlies van zelfrespect heeft vergroot. Een veel voorkomende gedachte is 'je moet iets heel ergs hebben gedaan dat ze je uit hun leven hebben buitengesloten'. Dat deed ik niet, maar het maakte me defensief en zorgde dat ik niemand meer kon vertrouwen...... Zelf geen geld meer wil uitlenen, want deze bank is gesloten. Ik help alleen mijn jongste dochter nog als ze geld nodig heeft voor eten , maar voor de rest niemand meer... Als ik geen eten heb krijg ik ook van niemand een bord eten...

  Wij die oma's zijn, weten hoe geweldig het is om wakker te worden en dat stemmetje in huis te horen. Je weet dat het een dag gaat worden van lachen, schreeuwen, woedeaanval, en de woonkamer zal niet schoon zijn, dat je de vloer met speelgoed ziet versierd, met poppen die zelfs keukenschort als dekens gebruiken, en een paar lepels rondslingeren omdat kinderen graag dingen uit de lades halen... Het is een dag van uitvindingen die je ziel vullen en je vreugde terugbrengen, het is een dag om de tuin in elkaar te zetten, ook al verdrinken ze bijna mijn vetplantjes, het is de dag van de vogels voeren terwijl we genieten van popcorn gemaakt door oma... Kleinkinderen zijn die honing die onze bloedsuikerspiegel niet hoog krijgt en ons hart doet kloppen zonder ons pijn te doen, ze leren ons watersoep maken met koekjes, sap en yoghurt in hun kleine gerechtjes en ze willen dat je het proeft, ha! maar dat doen ze niet hahahahaha. Oma zijn heeft geen leeftijd... Oma zijn is wanneer die kleine ...

  Blijf hopen, tegen beter weten in... dat op een dag mijn deurbel gaat en er gezegd wordt: ''Dag oma''!  

  Sharon Stone zei ooit: “Toen ik twintig was, werd ik boos. Toen ik dertig was, werd ik zenuwachtig. Toen ik in de veertig was, vroeg ik mezelf af "waarom" en had ik er last van. Op mijn vijftigste zeg ik: "Doe wat je wilt" en ik glimlach. Het is geen egoïsme, het is overleven. Gaandeweg vervaagt zelfs de woede. Je begrijpt dat dat niet nodig is, het zouden alleen maar grijze wolken zijn die over het leven vallen. En ik wil de zon.”  Specchio Dell’infinito

  Verdriet..... Verdriet verandert jezelf. Verdriet doet je anders horen, anders zien, anders waarnemen, anders voelen. Verdriet maakt je gevoeliger. Verdriet verandert je contacten, Je levenszin, je levensverwachting. Verdriet verandert je interesse. Verdriet verandert de mensen om je heen. Verdriet maakt je vergeetachtig soms, Maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte, hoop, zin en levenslust gaf, een nieuwe kleur. Verdriet verandert ook zelf. Zwaar als het kan zijn, loodzwaar, bijna niet te verdragen; kan het anders worden, lichter soms, maar nooit vergeet je wie eens jouw leven anders maakte. Verdriet kun je niet alleen dragen. Verdriet kan anders worden als er mensen meedragen. - Marinus van den Berg  

  Het is niet je rug die pijn doet, maar de last die je draagt. Het zijn niet je ogen die pijn doen, maar het onrecht dat je ziet. Het is niet je hoofd dat pijn doet, maar je gedachten die je pijn doen. Het is niet je keel, maar dat wat je niet durft vertellen. Het is niet je buik, maar je ziel die niet kan verteren wat er rond jou gebeurt. Het is niet je lever die pijn doet, maar de boosheid vanbinnen. Het is niet je hart dat pijn doet, maar de liefde. Het verlangen naar liefde, de liefde die je wil delen, ... En het is liefde zelf, wat al deze pijn kan genezen. Het meest krachtige medicijn!!!

  Dag lief mens, ik wil je graag wat moed, Zo voor het weekend even schenken, Je laten weten, misschien doet 't je goed, Dat ik en velen anderen, aan jouw denken, Ik heb geen oplossing, was het maar waar, Die wijsheid helaas echt niet in pacht, Ook geen regeltje die ineens zomaar, Doet verdwijnen wat het leven bracht, Maar ik heb wel, een liefdevolle groet, Begrip voor jouw emoties en zorgen, Ik ga net als jou door, omdat het moet, Met mijn zelfvertrouwen diep verborgen, Ik weet hoe onzeker het je heeft gemaakt, Nu jouw leven , ineens zo anders blijkt, Ik voel mee, met al datgene wat zo raakt, En niets meer is, wat op de waarheid lijkt, Maar lief mens, ga gewoon verder lezen, Tussen al die uitgesproken woorden door, Jij mag net als ik, gewoon toch wezen, Wie je bent, en ooit altijd was hiervoor, Het gemis, kan ik voor jou niet veranderen, Alleen laten weten, je staat niet alleen, Een dikke kus, namens mij en vele anderen, Mischien helpt 't even, door het weekend heen...

  Denk dat veel opa's en oma's zich er in herkennen, meemaken dat ze op hun tenen moeten lopen om geen ruzie te krijgen. Hoe triest! Zij, onze kinderen, weten dat ze ons via de kleinkinderen kunnen manipuleren, omdat ze inmiddels snappen dat we de band met hunzelf al hebben opgegeven.  Met het krijgen van kinderen hebben ze helemaal het gevoel gekregen alle macht in handen te hebben, wat dit met hun kinderen doet daar zijn ze blind voor. Ze proberen met ''liefde'' ons een rotgevoel te geven door ons zelfs te laten weten dat de kleinkinderen geen interesse hebben in hun opa en oma. Ze denken dat we gek zijn zeker, wij weten hoe graag ze bij ons waren... Ben verdrietig over hoe dit kind zich voelt, O, oma wil me niet zien, wat heb ik fout gedaan? We weten allemaal dat kinderen het snel op zichzelf betrekken, ook iets waar de ouders een best voor lijken te doen om de kinderen dit te laten denken..... noem dat gehersenspoeld. Ik heb mijn kleindochter nooit verlaten,...

  Een jaar lang iedere dag gehuild. Geschreeuwd. Was kwaad, boos en verdrietig. Tot ik ineens dacht: ho!!! Wil geen slachtoffer meer zijn!!! Zij hebben er niks van, hopen dat je op je knieën terug komt. Na 11 jaar denk ik nog elke dag aan ze. Soms huil ik nog of ben ik kwaad. Dan spreek ik mezelf toe dat ik een mooi mens ben. Zij moet het nu zonder moeder doen. Hoe triest is dat?? Probeer iedere dag iets voor jezelf te doen. Jij bent voor jezelf het belangrijkste. Zoek vriendinnen om te delen. Schrijf het van je af, net zolang tot je misselijk wordt van jezelf. Maak jouw leven mooi!!!  

  IK BEN KLAAR MET MIJZELF UIT TE LEGGEN.   Het duurde te lang voordat ik begreep dat ongeacht hoeveel ik mijn kant uitleg, sommige mensen het zullen verdraaien zodat ze bij hun verhaal passen. Ik stortte vroeger mijn hart uit, wanhopig in de hoop dat ze de waarheid zouden zien, maar ik heb het op de harde manier geleerd - als iemand het echt wilde begrijpen, dan liet ze me er niet om smeken. Als je al beslist hebt dat ik de slechterik in je verhaal ben, prima. Ik blijf niet achterover buigen om te bewijzen dat ik goed genoeg, waardig genoeg of onschuldig genoeg ben. De waarheid is, hoe meer ik uitleg, hoe meer macht ik geef aan iemand die het niet wil horen. Laat ze geloven wat ze willen. Laat ze zeggen dat het allemaal mijn schuld was. Laat ze vast blijven zitten in hun versie van de gebeurtenissen. LAAT. HEN. Ik verdedig mezelf niet meer. Omdat ik me iets cruciaals realiseerde - mezelf steeds opnieuw uitleggen brengt geen vrede. Ik word er alleen maar moe van. Het versterkt...