My Life , My Blog

Onderstaand gedicht is gepubliceerd in De Maas en Waler van week 33. Hij mijmert over Druute van honderd jaor gelee. Plaotjes van die mooie tèd brengen herinneringen mee. Druute waar ut Haagje. Daor wônden Kwartjesheren. Bij Mieneke van de Ster, kon-de de kont nie keren. Toon de Mous in ’t keujeshok mi de harmonika op en neer. ‘Vrèète kan ‘k nie vur ‘m kope, meziek make des te meer.’ Daor ging Fiepke d’n Kolenboer Onder de kar zunne’n hond. Mi kolen en pitterolie ging hij ut durrup rond. Achter de muur van Boldershof daor schuilde stil verdriet. Ut gesticht van idiote mèskes, in un beschermd gebied. Bij Marinus en Daatje Kuiper kochte zuuthout vur un cènt. De Leste Mert is ès vanouds, de snert rûkt pertinent. Pööke ging op Veastenaovund zingend langs de deur. Gekke Bernhard en Maotje Mulder die gaven Druten kleur. Druute is vandaag d’n dag ôk himmoal nie verkeerd. Al is d’r veul vereanderd, de historie floreert. Door Rinie van Haren

EROP UIT met Koos Smedes [geknipt voor u uit: Algemeen Dagblad – 19 april 1991] Eén van de vele legendes in het Gelderse Afferden gaat over de verdwenen burcht De Knodsenburg. Het kasteel moet al rond 1387 zijn gesloopt. De droeve resten kwamen bij de zoveelste dijkdoorbraak onder water te staan en daarin is geen verandering meer gekomen. De dijk werd weliswaar gedicht, maar loopt nu met een brede boog om de plaats heen, waar de Knodsenburg-ruïne was gelegen en waar ook de bres werd geslagen. Op zo’n plek ontstaat door het woelende water een meters diep meertje, dat meestal binnendijks ; achterblijft. Elders wordt dat een wiel genoemd (afkomstig van ‘woelen’); hier spreekt men van een ‘waai’. Bij vorst, als het meertje met helder ijs i is bedekt, zou de ruïne | te zien zijn. Althans zo l wil het nooit bevestig\ de verhaal. „Maar”, zo wordt er altijd bij gezegd, „je moet er wel met je neus voor op het ijs gaan liggen.” Ik rijd langs Tiel en over de tolbrug naar eerst Druten en dan naar

Iedereen kent wel een verhaal van de Tweede Wereldoorlog. Zoals het verhaal van Ru Paré geboren in Druten, die als tante Zus 52 joodse kinderen redde en daarvoor heel Nederland doorfietste. https://www.gelderlander.nl/.../burgemeesters-herdenken.../

Herinneringsmonument Synagoge. Fotografie Hans Barten Previous Next In het unieke rivierlandschap aan de Waalbandijk is op een betonsokkel van 1 bij 1,5 meter een gotisch raam te zien, omgeven door zwartbruin marmer. Het raam (symbool van de hervormde kerk) bestaande uit 9 rechthoekige raampjes en 5 gebogen vormen. Het is een restant van de voormalige synagoge van de vroegere Israëlitische gemeente. Achter het raam staat een menora, een zevenarmige kandelaar (hier symbool van de synagoge). Bij het kunstwerk is op een bord een tekst te lezen. Een samenvatting: "Aan de Nieuwstraat 23 midden in de zogenaamde Jodenhoek stond een gebouw dat zeker tot 1804 dienst deed als kerk voor de Hervormden. Het bouwwerk werd in 1860 verkocht aan de Joodse gemeente, die het als synagoge ging gebruiken. De Hervormden betrokken de kerk aan de Kattenburg, welke nu nog in gebruik is. Tot 1904 deed het dienst als enige synagoge in het Land van Maas en Waal. In 1975 werd het gebouw, dat dienst deed als e

Kunstbruggen van Rob Moonen. Fotografie Hans Barten Previous Next Dit kunstwerk verbeeldt veertien leuningen van vier verkeersbruggen, twee fietsbruggen en een ontsluitingsbrug. De leuningen bestaan uit massieve stalen platen waarin woorden zijn gestanst. Bij elk tweetal brugleuningen zijn twee bij elkaar horende begrippen te lezen die steeds weer een ander aspect van een brug verwoorden: hier komen wind licht water laag onder daar gaan weer zwaar lucht hoog boven Alle brugleuningen en begrippen samen verwoorden zo niet alleen een gedicht in het landschap, maar ook het totaalbegrip "brug". Werk van de veelzijdige kunstenaar Rob Moonen is te vinden in binnen- en buitenland. "Kunstbruggen" maakte hij in samenwerking met twee collega-kunstenaars Wil Smolders en Leo van Beek. Naar eigen zeggen werden zij geïnspireerd door het gedicht "Herinnering aan Holland" van Hendrik Marsman.

Handjeklap. Fotografie Hans Barten Previous Next Op een sokkel van metselwerk en stoeptegels handelen twee bijna levensechte boeren door middel van handje klap. De ene bronzen boer heeft in zijn hand een marktstok om het vee mee aan te jagen, de andere boer rookt een stompje sigaar. Een van de boeren draagt een zogenaamde mertjas. Deze jas droeg de boer vroeger om zijn mooie pak niet vuil te maken. De mertjas was (vreemdgenoeg) meestal wit. "Handjeklap" staat aan de Hogestraat ter hoogte van het pleintje waar ook nu nog vee wordt verhandeld en waar altijd de cafétent van de Leste Mert staat. Met zo'n 400 kramen en 30.000 bezoekers is de Leste Mert een van de grootste jaarmarkten van Nederland. Het Leste Mert-comité vond dat er bij gelegenheid van de laatste Leste Mert in de twintigste eeuw een tastbare herinnering moest komen op de plek. De aandachtige kijker zal opmerken dat kunstenaar Humphrey Dirks zijn handtekening in de kuit van een van de twee handelaars heeft achte

Fotoarchief en tekst Paul van Dinteren Op dit stukje land(zie eerste foto) hetgeen men met behulp van een tractor/heftruck aan het omploegen is stond vroeger maar veel hoger gelegen een met riet gedekt witte boerderij met de voorgevel naar het Oosten gericht. Daarin heeft Nol de “Luther” gewoond die ook voerman en lutheraan was en vandaar zijn bijnaam dankte althans in Druten. Op de plaats van de zichtbare open maar lange loods heeft ooit een steenfabriek gestaan. Deze loods is lang gebruikt geweest als gedroogde stenenloods voor de steenfabriek Terwindt. De fotograaf was tijdens het fotograferen met zijn camera naar het centrum van Druten gericht. Boven op de foto loopt de Waalbandijk waarlangs twee dicht bij elkaar staande huisjes die inmiddels verdwenen zijn. Boven de tractor loopt zichtbaar de afweg (nog steeds) naar links naar beneden richting de woning van steenovenbaas G.J.Hofs . Vervolgens de steenfabriek Terwindt met links en rechts daarvan tasvelden en vervolgens als laatste

Foto’s en tekst Paul van Dinteren Door mijn bemoeienis en hulp van een niet bevoegde werd deze gedenkplaquette van Druten’s Ereburger in de week vlak voor Pasen 2017 weer keurig toonbaar gemaakt in het Herten-/Dierenpark van Druten. Het betreft hier de Gedenkplaquette van Oud-Drutenaar en Ereburger de heer (Seraphinus) S.Chr.Ant. Hamelijnck (1892-1974). Voor, in en kort na de Tweede Wereldoorlog was hij gedurende die tijd werkzaam als hoofd aan de R.K. Lagere Jongensschool in de Hooistraat. Ter nagedachtenis aan hem onthulde 1 van zijn dochters Emmy Hamelijnck in het jaar 2010 deze afgebeelde plaquette. Zijn oudere dochter Sophia was het die deze Gedenkplaquette heeft geschonken, terwijl haar zus Fieke de initiatiefneemster was. Met enige meerdere dorpelingen was de heer Seraphinus Hamelijnck een belangrijke verzetsman in die woelige WO II-periode. Hij was het die het slotwoord voerde tijdens de herdenking van de gevallenen uit de Gemeente Druten op 11 Mei 1946 tijdens de onthulling v

Dromerig meisje © Hans Barten Het oorspronkelijke ruim 70 cm hoge bronzen beeldje werd onthuld in augustus 1971. Het was een geschenk aan de Gemeente Druten van de toenmalige meubelfabriek Trio. Dit in 1946 in Boven-Leeuwen opgericht bedrijf was in 1950 verhuisd naar het grote leeggekomen pand van de voormalige Drutense ambachtsschool aan de Molenstraat. Het dromerig meisje kijkt naar de plek waar het gebouw ooit stond. De datum 10 juni 1971 op de ruim 1 meter hoge sokkel verwijst naar het 25 jarig jubileum van de fabriek en de verhuizing naar een nieuw pand. Geschenk In augustus 1971 werd het beeldje onthuld door de toenmalige burgemeester. Het kreeg een plek op de toen nog in ontwikkeling zijnde Markt. Uit het moederbedrijf Trio ontstonden later de twee Drutense bedrijven Trio en Treco die inmiddels niet meer bestaan. De directie van Trio koos in 1971 als geschenk de afstudeeropdracht aan de Rijksacademie voor beeldende kunsten in Amsterdam van de kunstenaar. Hij noemde het beeldje n

Het was een drama dit... Op de vlucht, 28 januari 1995 , mijn kind werd die dag 5 jaar. We waren daarna weken lang in Groesbeek.

© Kunstenaarsduo Huub & Adelheid Kortekaas. Foto: Hans Barten Dit bronzen beeld van een vogel is voor het kunstenaarsduo Huub en Adelheid Kortekaas het symbool van vrijheid en onafhankelijkheid. Vergelijkbare beelden van Kortekazen staan in Bilthoven en in Zwitserland. In latere jaren groeide het idee van de vogel uit tot het bekende beeld van de Engel waarmee zij naam maakten. In de jaren zeventig ontstond hun eerste gezamenlijke kunstproject de Engelenkring: zes engelen en zes moederschoten. Het was een mobiele beeldengroep, gemaakt van polyester. In de loop der jaren kwamen deze beelden los van elkaar terecht in onder meer Utrecht, Groesbeek, Uden en Tiel. "Vogel" stond tot 2008 boven de ingang van een verdwenen voetgangers- en fietserstunnel onder de Van Heemstraweg. In Druten staan nog twee werken van het Kortekaasduo in de openbare ruimte: "Tri-folium" op het bedrijventerrein Druten-West en "Plant" op de hoek Overrijkskamp - Koekoek. De kunstenaa

Geborgen. Fotografie Hans Barten Dit kunstwerk toont een poortensemble met in het midden een grote poort, links een kleine ijzeren poort en rechts een tableau met een engel met twee kinderen. Een meisje leunt tegen de engel, die haar hand beschermend over haar heen houdt. Het andere meisje lijkt weg te lopen, maar de engel houdt haar tegen. Fantastische bloemornamenten en eikels versieren het tableau. Oorspronkelijk was het een keramisch tableau, maar de tand des tijds heeft haar werk gedaan. In 2008 is het origineel vervangen door een bronsafgietsel in dezelfde kleuren.

Alles stroomt. Fotografie Hans Barten Previous Next Uitgangspunt voor dit kunstwerk is "Panta Rhei", een bekende uitspraak van de Griekse filosoof Plato. Het betekent "alles stroomt". "Alles Stroomt" van kunstenaar Nicolas Dings is toepasselijk gebaseerd op het Land van Maas en Waal. Het toont een open poort met in het verlengde daarvan een kom in de vorm van een halve bol. Op een tiental meters van de poort en komvorm staat - op dezelfde as - een zuil met een gestileerde figuur. De komvorm verbeeldt het water, de poort de stroming ervan en de zuil het menselijk functioneren. Deze drie elementen verwijzen naar elkaar en verbeelden zo de relatie tussen de mens en het water. Ze zijn gemaakt van staal, terrazzo en beton. Nicolas Dings is in binnen- en buitenland bekend door een imposante reeks kunstwerken in de openbare ruimte. Tijdens de bouw van de Drutense wijk De Buitenhof heeft hij zelf voor de locatie gekozen. Op het ovale binnenterrein van 't Haagj

Hoog water herinnert aan de hoogwaterstand in het Rivierengebied in 1995. Fotografie Hans Barten Previous Next In de hal van het gemeentehuis van Druten herinnert "Hoog Water" aan de hoogwaterstand in het Rivierengebied van 1995. De inwoners van Druten moesten toen tijdelijk worden geëvacueerd. De basis van het kunstwerk bestaat uit een granieten plaat van 150 bij 120 cm die onder een hoek van 45º op een stalen frame is bevestigd. Op de granieten plaat is een bronzen plaat vastgezet met een landschap van een stad aan een slingerende dijk. Buitendijks is een watervlakte te zien. Mede door het gebruik van vogelperspectief is het alsof het water tegen de dijk aanhangt, waardoor de dreiging van een overstroming voelbaar wordt. Kunstenaar Cor Litjens werd bij dit kunstwerk geïnspireerd door de daadwerkelijke dreiging van het zo nabije water. Voor de stad gebruikte hij afgietsels van gebouwen van souvenirs van over de gehele wereld die samen een universele stad vormen. Het Colosseu

De Uitbouw van Cor Litjens. Fotografie Hans Barten Previous Next Dit meer dan manshoge kunstwerk bestaat uit een ruimte van twee schuin weglopende zijwanden en een derde tussenwand, waarin zich een groot raam met middenstijl bevindt. Een vierde wand ontbreekt, waardoor het kunstwerk op een losstaande erker van een gebouw lijkt. De middenstijl van het raam is kunstig bewerkt en waaiert aan de bovenzijde uit naar de zijkanten. Staand in "De Uitbouw" met de rug naar de woonwijk heb je een schitterend uitzicht over de velden. Het kunstwerk is als het ware de uitbouw van het dorp. Het is geplaatst bij de afronding van het erachter gelegen woningbouwproject "'t Kempke" en werd gefinancierd door bij het project betrokken aannemers. Hun namen zijn op een plaquette vermeld. Cor Litjens (1956) woont en werkt in gemeente Druten in het kerkdorp Deest. Hij werd bij dit kunstwerk geïnspireerd door de gekozen locatie: de duidelijke grens van de dorpskom van Afferden. De kunstw

Sint Joris en de draak, Druten. Fotografie Hans Barten Previous Next Het monument is een voorstelling van Sint Joris te paard. Aan zijn voeten ligt een gevelde draak en op de achtergrond is de Nederlandse vlag te zien. Het afgebeelde symboliseert de nooit aflatende strijd tussen goed en kwaad. In het beeld overwint het goede, maar draken hebben de eigenschap dat ze op onverwachte momenten hun kop opsteken. Daarom houdt Sint Joris voor de zekerheid zijn lans bij de hand. Het reliëf is vervaardigd door de Drutenaar Carel Dericks, die bevriend was met de kunstenaar Jac. Maris en door hem werd geïnspireerd. Het gedicht op de voorzijde van het monument is van de beroemde schrijver en dichter Antoon Coolen. De tekst verklaart de symboliek van de voorstelling. "Sint Joris en de Draak" is het officiële oorlogsmonument van de gemeente Druten. Het is onthuld op 11 mei 1946 op het zogeheten Javaplein (huidige kruispunt Raadhuisstraat / Van Heemstraweg). Bij de onthulling werden de namen

Alphons. Fotografie Hans Barten Previous Next Dit tweedelige kunstwerk staat op het voorplein van het gebouw van de woningbouwvereniging Alphons Ariëns op het Kerkenland. In de vijver op het plein drijft op een vlonder een grote bronzen kabouter met een vogel onder zijn linkerarm. De vogel oogt als een watersnip. Alleen de aandachtige kijker valt op dat de kabouter beschouwend naar een bepaald punt kijkt: een vogelhuisje, behorend bij het kunstwerk. Zo staat het werk symbool voor de woningbouwvereniging, die voor iedere vreemde vogel onderdak zoekt. Het kunstwerk is geplaatst bij de bouw van het nieuwe kantoor van de woningbouwvereniging in 2004. De kunstenaar Erik Buijs noemt zichzelf geen beeldhouwer, maar iemand die wel aardig kan kleien. Door middel van zijn beelden toont hij zijn eigenzinnige blik op de werkelijkheid. Zijn beelden zijn geen illustraties bij een verhaal; het verhaal begint juist bij die beelden. "Alphons" en het voorplein zijn toegankelijk voor fietsers e

Pippi Langkous. Fotografie Hans Barten Previous Next Op de terrasmuur voor Cultureel Centrum D'n Bogerd zit een bronzen meisje met haarvlechtjes. Dit beeld van Geert Peters is onmiskenbaar geïnspireerd op de beroemde kinderboeken over Pippi Langkous van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren (1907-2002). Van deze boeken zijn in 90 talen in 100 landen meer dan 100 miljoen exemplaren verkocht. De boeken zijn ook verfilmd en van de bijzondere avonturen van Pippi zijn ook theatervoorstellingen opgevoerd. Het beeld van Pippi Langkous is niet alleen vanwege Pippi's kinderboekavonturen onverbrekelijk met de Drutense bibliotheek verbonden. Bij de verhuizing van de bibliotheek in 2001 van de Heuvel naar de Van Heemstraweg is Pippi meeverhuisd. In het Zweeds heet Pippi: Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmunta Efraemsdotter Långstrump. In het Nederlands is dat: Pippilotta Victualia Rolgordijna Kruizemunta EfraÏmsdochter Langkous. Het Pippi Langkous Lied: "Twee maal drie is vier, w

Reiken. Fotografie Hans Barten Previous Next "Reiken" is een opengewerkt kunstwerk met een rond gewerkte voet en naar twee zijden uitstekende armen. Het object staat op een rechthoekig vlak van donker natuursteen. Het kunstwerk is in opdracht van de gemeente Druten gemaakt om de heropening van de Hogestraat in 1992 te vieren. De plaats is bijzonder: aan de ene zijde bevindt zich de fraaie herenboerderij "Het Reigersnest". Aan de andere kant wordt het kunstwerk geflankeerd door een statige villa waar vroeger de in de streek bekende dokter Wasman woonde. Chris van Beem, maker van "Reiken", woont en werkt in Beneden-Leeuwen. Van zijn hand komt ook een kunstwerk in het kantoor van de woningstichting Alphons Ariëns aan Kerkeland 3 in Druten.