My Life , My Blog

  Hertogpoort vooraanzicht (1875) Waar nu het Hertogplein ligt, stond vroeger een stadspoort: de Hertsteegpoort. De omliggende straten verwijzen nog naar de oude stadswal: naar het noordoosten loopt de Derde Walstraat en naar het zuidwesten loopt de Tweede Walstraat. De poort werd afgebroken nadat Nijmegen in 1874 toestemming had gekregen om de stadsmuren neer te halen. Door de uitvinding van nieuwe, krachtiger kanonnen waren de muren niet meer nuttig in de verdediging en verloor Nijmegen haar functie als vestingstad. De fotograaf Gerard Korfmacher fotografeerde in 1876 de vesting Nijmegen, vlak voor de afbraak. Hij heeft de Hertsteegpoort vanaf stad-en vanaf veldzijde gefotografeerd. Op de plek waar de fotograaf in 1876 stond, is nu een granieten zuil geplaatst met de foto van Korfmacher. De werkelijkheid van toen vermengt zich daardoor met de situatie van nu. Fotograaf: Gerard Korfmacher Bron: Regionaal Archief Nijmegen & Huis van de Nijmeegse geschiedenis

  Hunnerpoort gezien vanaf de stadszijde (1875) De Hunnerpoort wordt ook wel Ooypoort genoemd. Zij is tussen 1461 en 1466 gebouwd en was oorspronkelijk een dubbele poort. Met het stadsrecht kreeg Nijmegen in de middeleeuwen ook het recht om stadsmuren aan te leggen. Tot in de 19de eeuw werd Nijmegen beschermd door stadsmuren en -poorten maar dit beperkte de stad in haar groei. Achter de poort leidde de Voerweg omhoog naar de Valkhofburcht. Met de stadsuitbreiding in de tweede helft van de negentiende eeuw verdwenen de meeste poorten. De Hunnerpoort is de laatste stadspoort die met de stadsuitbreiding werd afgebroken. (1882) De foto geeft de Hunnerpoort weer, zoals zij in 1825 is verbouwd. Boven de poort woonde de poortwachter, naast de poort staat een houten gebouwtje waarin de commiezen zaten. Men moest belasting betalen over de artikelen die men de stad ‘invoerde’. De Hunnerpoort is de laatste stadspoort die met de stadsuitbreiding werd afgebroken.(1882) Fotograaf: Gerard Korfmac...

  Ruïne Kasteelsche Hof, Kasteel Ooy (1950) Het Kasteel Ooij was een kasteel en heerlijkheid noordwestelijk gelegen van het dorp Ooij aan de Waal in de huidige gemeente Berg en Dal in de Nederlandse provincie Gelderland. Geschiedenis De eerste vermelding van dit kasteel stamt uit 1184 als leengoed. In die tijd was het mogelijk een mottekasteel: een aangelegde aarden heuvel met daarop een woontoren. De vrijheren uit het hoog adellijk Huis van Ooy waren in die tijd een invloedrijk geslacht en rechtstreeks leenman onder de keizer. Dit geslacht was een jongere tak van de eerste dynastie der graven van Arenberg. In 1254 werden de heren van Ooy verraden door de Roomse-koning Willem, graaf van Holland, die altijd in geldnood zat. Deze gaf het Rijk van Nijmegen, dat meer dan 60 kastelen telde, in onderpand aan graaf Otto II van Gelre in ruil voor 16.000 zilver marken, som die hij nooit zou terugbetalen aangezien hij sneuvelde tegen de Friezen. Hoewel de hoge en vrije heerlijkheid een rech...

De Refter. Rijksstraatweg 39 Ubbergen (1977) In de negentiende eeuw werd de voormalige kasteeltuin van kasteel de 'Ubburch' verdeeld in 'kleine' perceeltjes. Een van deze percelen is het huidige terrein van Woon- werkpand de Refter. Op dit terrein bouwde de rijke familie van der Meer in 1880 de Villa ter Meer en een koetshuis en legde een wandelpark aan. Rond de eeuwwisseling verkochten zij het pand en het terrein aan een uit Frankrijk uitgeweken, Augustijnse nonnenorde. De nonnen betrokken het gebouw in 1903 en vestigden er een pensionaat (kostschool) met franstalig onderwijs voor meisjes van gegoede huize. Het pensionaat liep goed en zo ontstond er al snel ruimtegebrek. In 1910 werd de kapel en de westvleugel (met gymzaal, slaapzaal en studeerzalen) gebouwd. In 1926 werd de noordvleugel gebouwd, waardoor het gebouw zijn huidige vorm kreeg. Begin jaren '70 was er nog maar weinig animo voor kostscholen, waardoor de nonnen uiteindelijk vertrokken en het gebouwencompl...

  Vanuit de Bloemerstraat ter hoogte van de Zeigelbaan op het kruispunt Doddendaal - Varkensmarkt en de Houtstraat, via de Augustijnenstraat in de richting van de Grote Markt. (1930) De Sint-Augustinuskerk was een kerkgebouw aan Augustijnenstraat in het centrum van Nijmegen. De kerk werd zwaar beschadigd bij het bombardement van Nijmegen op 22 februari 1944. In 1947 werden de overblijfselen gesloopt. De augustijnen hadden op deze plaats sinds 1674 een kleine kerk. In 1833 werd deze kerk verbouwd. De gemeente kocht de kerk en pastorie in 1883. In 1884 werd er een nieuw kerkgebouw opgetrokken. De eerste steen werd gelegd op 28 augustus, de gedenkdag van de heilige Augustinus van Hippo. Bouwpastoor was H. Evers. De Sint-Augustinuskerk werd in 1886 ingewijd door bisschop Adrianus Godschalk. De kerk werd door Pierre Cuypers ontworpen in neogotische stijl. Cuypers moest rekening houden met een beperkt oppervlak en omringende huizen, maar ontwierp toch een ruim gebouw, met een lengte van ...

  Zijgevel boerderij op de achtergrond landhuis De Wychert (c. 1920) De Wychert' gebouwd in 1907 naar ontwerp van de Hilversumse architect J.W. HANRATH (1867-1932) in opdracht van G.S.H. Wendelaar. Het huis werd gebouwd ter vervanging van een ouder huis met dezelfde naam, gelegen ten noorden van de Oude Kleefsebaan op het voormalige landgoed `Bergendaal'. Het pand is gebouwd in Nieuw-Historiserende Stijl, met elementen verwijzend naar de Hollandse Renaissance en het Classicisme, gecombineerd met principes uit de Engelse en Franse landhuisstijlen. Architect Hanrath geldt als vernieuwer van landhuisarchitectuur in het eerste decennium van de twintigste eeuw. Zijn altijd monumentale huizen hebben als typisch kenmerk grote aandacht voor ingangspartijen, vensters en erkers. Zo kenmerkt De Wychert zich door de verspringende bouwvolumes en het gebruik van een torenlichaam, schilderachtige asymmetrie en de toepassing van trapgevels. Een torenlichaam wordt in de villa's in de omgevi...

Het Canisius College (1925) Het Canisius College (internaat) van de orde der jezuïeten was een katholieke jongenskostschool te Nijmegen. Dit internaat (met toegang voor ‘externe’ leerlingen uit Nijmegen) bestond in deze vorm van 1900 tot 1970. Er waren een gymnasium, een HBS en een handelsschool (vrij snel omgezet tot HBS-a). Er hebben in totaal ongeveer 55.000 jongens hun middelbare school gevolgd, onder wie ex-premier Ruud Lubbers en D66-voorman Hans van Mierlo. De rol en invloed van de school in de katholieke emancipatie zijn zeer groot geweest. Op deze school - het grootste jezuïeteninternaat in Nederland - werd het katholieke bestuurskader gevormd. Ontstaan De school ontstond uit het Sittardse internaat Aloysius College. De orde der jezuïeten beheerde dit college sinds 1851, maar verhuisde het in 1897 naar Nijmegen vanwege de betere ligging van die plaats en de mogelijkheid een nieuw gebouw te betrekken. Gebouwen De architect Nicolaas Molenaar ontwierp het grote gebouw aan de Berg...

  Sint Josephschool, vóór de verwoesting Kelfkensbosch 19 (c. 1935) Na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 werd het voor katholieke congregaties een stuk eenvoudiger om scholen te stichten. Dat was van belang omdat de kerkelijke overheden onderwijs door religieuze broeders en zusters superieur achtten aan onderwijs door leken. Bovendien was het onderwijs een onmisbaar wapen in de katholieke emancipatie. Omdat de financiële positie van bijzondere scholen ongunstiger was dan die van hun openbare tegenhangers, trokken de Nederlandse katholieken bijna een halve eeuw samen op met de gereformeerden in de schoolstrijd die in 1917 werd beklonken met de onderwijspacificatie: de financiële gelijkstelling van het openbaar en bijzonder onderwijs. Het gevolg was een enorme groei van het katholieke lager onderwijs. Hierbij speelden nog enkele factoren een rol: de Leerplichtwet 1901 die alle kinderen van zes tot twaalf jaar verplichtte dagonderwijs te volgen; de bevolkingsgroei ...

De Gedeputeerdenplaats naast het Stadhuis met zicht op de poort van de Kwartierlijke Academie (uit 1655) ; de Academie "Illustris Tetrarchiae Noviomagensis Universitas" . Korte Burchtstraat (c. 1930) De Kwartierlijke Academie van Nijmegen was een universiteit in Nijmegen tussen 1655 en circa 1680. Oprichting Illustere school De Kwartierlijke Academie was opgericht op initiatief van Johan Smetius en Lambert Goris als Illustere school. Aanleiding was dat Nijmegen als Gelderse hoofdstad geen universiteit had en de Illustere school in Harderwijk opgewaardeerd was tot universiteit met promotierechten. In 1653, na de dood van zowel Smetius als Goris, nam het Kwartier van Nijmegen het besluit tot oprichting en in 1655 ging de Illustere school van start. De Staten van Gelre en Zutphen hebben nooit hun goedkeuring gegeven aan de oprichting van deze universiteit. Volgens het Hof van Gelre en Zutphen had een staatsrechtelijk onbevoegde instantie (het Kwartier van Nijmegen) de universite...

 De taxus in Muckross Abbey is een van de beste voorbeelden in zijn soort in Ierland en zou net zo oud zijn als de abdij zelf. Er is zelfs een theorie dat de binnenplaats en het klooster rond de al volgroeide taxus zijn gebouwd, waardoor de boom meer dan zeshonderd jaar oud zou zijn. 

  Hotel Pension "Heeslust" . Korte Bredestraat, Hees. (1930) Heeslust tegenover de Petruskerk was dé locatie in Hees voor de plaatselijke maar vooral ook Nijmeegse bezoekers. Heeslust was in het begin van de twintigste eeuw een belangrijk cultureel en sociaal centrum in Hees dat verschillende verenigingen als repeteer- of vergaderlokaal gebruikten. Zo was het hotel de thuishaven van de plaatselijke notabelen van de sociëteit de Heesche Club, die hier van 1890 tot 1925 bijeenkwamen. Op zaterdag 9 maart 1935 ging het mis met Heeslust. Er brak een grote brand uit die de bovenverdieping van het pand grotendeels verwoestte. In 1936 werd het gebouw gekocht door de paters Kruisheren van St. Agatha. In 1967 is het gebouw afgebroken en vervangen door vier moderne woningen; alleen een stukje oude zaal van het voormalige Heeslust resteert nog. Bron: Regionaal Archief Nijmegen & Huis van de Nijmeegse geschiedenis

  De Latijnse School (gebouwd in 1544 door bouwmeester Herman van Herengrave)met een gedeelte van het Zuiderportaal (rechts) en midden boven nog even zichtbaar een gedeelte van de toren van de St. Augustinuskerk, aan de Augustijnenstraat. (1892) De Latijnse School is een voormalige Apostolische of Latijnse school in de Nederlandse stad Nijmegen, gevestigd aan het Sint-Stevenskerkhof (nr. 2). Hij is bereikbaar vanaf de Grote Markt via de Sint-Stevenspoort. Het gebouw is gebouwd omstreeks 1544-1545 door architect Herman van Herengrave in vroeg-renaissancestijl. In 1842 werd de Latijnse school omgezet in een gymnasium, het Stedelijk Gymnasium Nijmegen. Vervolgens zijn er verschillende instellingen gevestigd geweest. Het gebouw werd in 1965 gerestaureerd. Sindsdien is er een stedenbouwkundig adviesbureau gevestigd. Bron: Regionaal Archief Nijmegen & Wikipedia

St. Stevenskerkhof (1918) Met de Reductie van Nijmegen in 1591 werd het gereformeerde geloof de officiële godsdienst in de stad. De St. Stevenskerk ging over van de katholieken naar de protestanten. De St. Stevenskerk, de Grote Kerk, was de hoofdkerk. De Regulierenkerk in de Molenstraat en de Broerskerk of Broederkerk in de Broerstraat waren zogenaamde bijkerken. Het kerkhof aan de westzijde van de St. Stevenskerk werd van oudsher beschouwd als de stadsbegraafplaats. Hier werden in principe alle overleden Nijmegenaren begraven, ongeacht hun godsdienstige overtuiging. Rijke Nijmegenaren lieten zich bij voorkeur ìn de kerk begraven. Vanaf 1 januari 1829 mocht niet meer begraven worden in kerken. Armlastigen werden begraven op grond van een denkbeeldige lijn die de stad in tweeën deelde. Wie ten oosten van die lijn overleed werd op het Regulierenkerkhof begraven; zij die ten westen van die lijn stierven werden op het St. Stevenskerkhof ter aarde besteld. Bron: Rijksdienst voor het Cultur...

  Voormalige Hezelpoort (1875) De Hezelpoort is een zogenaamde dubbele poort, waarbij de voorpoort afwijkend van de as van de straat werd gebouwd. Op de voorpoort gerichte projectielen konden zo de hoofdpoort niet bereiken. De Hezelpoort was hierdoor de meest indrukwekkende toegangspoort van de stad. Op 26 januari 1876 begon men met de sloop van de stadswallen, door als eerste de Hezelpoort af te breken. Fotograaf: Gerard Kormacher Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed & Noviomagus

  Restauratie stadhuis (1952) Het historische stadhuis van Nijmegen ligt aan de Burchtstraat in Nijmegen, hoewel het stadhuis zelf gelegen is aan de naastgelegen Korte Nieuwstraat. Het werd tussen 1554 en 1555 gebouwd onder leiding van Herman van Herengrave in vroegrenaissancestijl. Het stadhuis herbergt een groot aantal historische en modernere kunstwerken. Hieronder bevindt zich onder andere een galerij met burgemeestersportretten. Het stadhuis is meerdere keren gerestaureerd. Onder het stadhuis bevinden zich middeleeuwse gewelven met een martelkamer met pijnbank. Bouw en restauratie Het historische gedeelte van het stadhuis is feitelijk een samenvoeging van een aantal woonhuizen uit de 14e eeuw. In de periode 1554-1555 ontwerpt stadsbouwmeester Herman van Herengrave een nieuwe voorbouw voor deze huizen met een schepenhal en daarboven een zaal. Deze voorbouw heeft een zadeldak tussen trapgevels. In de periode 1879-1882 werd het stadhuis gerestaureerd en de westzijde aangebouwd in...

  Rijksstraatweg 41 met op de achtergrond De Refter. Ubbergen. Rijk van Nijmegen (1977) In de negentiende eeuw werd de voormalige kasteeltuin van kasteel de 'Ubburch' verdeeld in 'kleine' perceeltjes. Een van deze percelen is het huidige terrein van Woon- werkpand de Refter. Op dit terrein bouwde de rijke familie van der Meer in 1880 de Villa ter Meer en een koetshuis en legde een wandelpark aan. Rond de eeuwwisseling verkochten zij het pand en het terrein aan een uit Frankrijk uitgeweken, Augustijnse nonnenorde. De nonnen betrokken het gebouw in 1903 en vestigden er een pensionaat (kostschool) met franstalig onderwijs voor meisjes van gegoede huize. Het pensionaat liep goed en zo ontstond er al snel ruimtegebrek. In 1910 werd de kapel en de westvleugel (met gymzaal, slaapzaal en studeerzalen) gebouwd. In 1926 werd de noordvleugel gebouwd, waardoor het gebouw zijn huidige vorm kreeg. Begin jaren '70 was er nog maar weinig animo voor kostscholen, waardoor de nonnen u...

  Huis Hatert (1967) Huis Hatert werd in de 14de eeuw gebouwd. Met zijn verdedigingsmuren, torens en grachten is het zeer waarschijnlijk een soort kasteel geweest. Een van de torens is gedeeltelijk bewaard gebleven en nog steeds markant aanwezig. Later is de toren verhoogd, zoals de tegenwoordige toestand. Deze toren is overigens het enige nog zichtbare deel van het kasteel. In de Tachtigjarige Oorlog is het ernstig beschadigd. Daarna is het Huis als een boerderij herbouwd. Pas in de 19de eeuw kreeg Huis Hatert zijn huidige aangezicht. Huis Hatert lag tot circa 1970 aan de doorgaande weg van Hatert naar de Hatertse Vennen. Sinds de aanleg van de Haterse Brug over het Maas-Waalkanaal ligt het huis aan een doodlopende straat. Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed & Wikipedia