My Life , My Blog

De energie van de notenboom vermindert twijfel en angst ten gevolge afwijkende meningen van anderen. Zijn kalme bevestigende uitstraling sterkt je in je eigen opvattingen over wat goed is voor jou. Het laat je beter naar je eigen innerlijke stem luisteren zodat je vrede hebt met je eigen beslissingen. Het strekt als het ware je zelfvertrouwen. De affirmatie die bij de notenboom hoort is: ‘Ik respecteer mijn eigen gevoelens en beslissingen en ik spreek vanuit mijn hart.’ In verband met de signatuurleer, waarin men de plant geneeskracht toeschrijft, wanneer hij op een lichaamsdeel lijkt, werd de okkernoot ook gebruikt. De gegroefde noot lijkt op de uiterlijke vorm van de hersenen. De schaal van de noot moest daarom ziekten van het hersenvlies en het hoofd zelf genezen. De kern van de noot moest hersenziekten bestrijden.

  South Pacific  (1958) Starting with widescreen, Technicolor photography of the Pacific and with breezy Rodgers and Hammerstein music, (some of it familiar outside of the Musical for its use in shampoo commercials or comedic spoofs,) and kooky, funny characters it won’t be immediately obvious where the story is ultimately headed. At the time of production, many returning WWII soldiers must have  already  come home with foreign brides, but I’m sure even more must have had come from the then, still recent, Korean War, and quite a few more would come from not-quite-there-yet Viet Nam; so, despite being a bit too late, it was still relevant to address domestic, American racism traveling abroad and encountering people physically different from what it had seen in its limited socio-geographical provincial setting. The film walks a fine line between featuring near-magical exoticism ( Bali Ha’i ) and some rather extreme Pacific Islander primitive stereotypes, (not that they might not even app

Je staat voor een positieve periode. Een mooie nieuwe en positieve fase! Je hebt succes op een manier die je niet hebt durven dromen. De pogingen die je nu onderneemt zijn gezegend met overvloed en succes. Blijf positief denken en alles zal prachtig uitkomen. Het is nu ook het moment van geweldige ideeën en oplossingen. Heb en hou vertrouwen in jezelf. Het werk dat je persoonlijk en op spiritueel gebied hebt verricht brengt verbazingwekkende veranderingen te weeg in je leven. Je krijgt mooie en belangrijke persoonlijke inzichten! Je bent op de goede weg!

Er is op dit moment een schitterend licht van bescherming om je heen. Engelen begeleiden en bewaken je en willen dat je weet dat je veilig bent. Of je je nu zorgen maakt over fysieke, emotionele of spirituele schade of niet, deze kaart bevestigt dat je spirituele bescherming geniet. Jouw Engelengids ondersteunt je en leidt je naar positieve ervaringen en resultaten. Als u beslissingen moet nemen of kansen moet grijpen en u niet zeker weet wat u moet doen, weet dan dat deze kaart u troost en steun biedt. De engelen die bij je zijn, hebben alleen een gebed van je nodig om naar binnen te duiken en je te begeleiden. Je bent beschermd. Het ergste ligt nu achter je en je bent klaar om verder te gaan dan de uitdagingen waarmee je te maken hebt gehad. Het verleden is voorbij en je Engelengids moedigt je aan om het los te laten. Als traumatische of pijnlijke herinneringen onlangs opnieuw bij u opkomen, weet dan dat dit kansen zijn om te erkennen hoe ver u bent gekomen en te erkennen hoeveel gen

  A Farewell to Arms   (1932) Gary Cooper and Helen Hayes are two Americans volunteering for Italy in WWI, meeting, and after an initial bad impression, falling in love, much to the chagrin of a male friend (Adolphe Menjou) who had his own romantic designs on her and who is later instrumental to their concluding tragedy. I don’t want to be unfair to the film, so I’ll merely mention it was most distracting watching this in a spectacularly inferior transfer of the early AMC discs (shame!) that looks as if mastered from a public domain print, (don't be fooled by the photo below!) At one point Coop mentions he’s deserting, and his statement followed by a long battle montage where nothing is clear… Did he desert? Was he convinced by his friend not to? Everything is so dark and fuzzy you have no idea whatsoever what is happening. I suppose the film, though still admittedly old-fashioned, must be infinitely more enjoyable with a nice visual and sound quality. Ironically, the film received

“I was a queen, and you took away my crown; a wife, and you killed my husband; a mother, and you deprived me of my children. My blood alone remains: Take it, but do not make me suffer long.” . These words are reported to have been said by Marie Antoinette, after the prosecutor read his indictment. But little did the fallen queen know then, that she would spend two-and-a-half months before her trial and execution, in a noisy, mouldy dungeon, that reeked of pipe smoke, rat urine, and poor sanitation. On the 2nd August 1793, Marie Antoinette arrived at the Conciergerie in the Temple Prison, Paris, at 03.00am. She was torn from the arms of her daughter, Marie-Thérèse, and her sister-in-law, Madame Élisabeth. Her husband King Louis XVI, had been executed earlier in the year. Her youngest son Louis Charles, had been taken from her a month earlier. Marie Antoinette was quickly escorted to a cell below the level of the prison courtyard. The brick-tiled floor was covered with muddy slime, a

  Love Me Tender   (1956) I always disliked this film because (SPOILER)  “it’s the one where Elvis dies.”  And while my kid kept pressuring us old fogeys to watch Baz Luhrmann‘s biopic I kept insisting,  “If I wanted to watch an Elvis film, I’d just watch an Elvis film,”  which I admit is a bit unfair since John Carpenter’s TV movie was pretty good and because  most  Elvis movies are pretty bad. There are few exceptions which are undeniably worth watching, Elvis’ debut being arguably one of them: a Western set at the precise moment the end of the Civil War is announced when a group of Confederate rebels robs a train carrying the Union payroll and when hearing the news figure they are better off calling it the spoils of war rather than the crime it now technically is, while the federal government figures things a bit differently. They split the loot between them, and all go their own way. A trio of brothers go back their farm to find not only their father already dead but also that fake

  Hartverbinding Wanneer we nog voornamelijk een leven leven wat is gebaseerd op het vervullen van behoeftes, zullen we hierin gemakkelijk resoneren met veel anderen. Simpelweg omdat er nu eenmaal veel mensen op deze manier leven. Op romantisch vlak zullen we ons gemakkelijk of vrij snel aangetrokken voelen tot een ander omdat er om ons heen veel ‘te halen valt’. Ten eerste omdat er nu eenmaal veel aanbod is van personen die ook afhankelijk zijn van anderen in het vervullen van hun behoeftes en hierom met ons resoneren en er op deze manier vrij snel aantrekkingskracht kan ontstaan. Veel keuze dus, en overal wel te vinden. Maar ook omdat een behoefte vrij gemakkelijk vervuld kan worden. En dat 'wil' de behoefte ook. Het is een bepaalde leegte die heel onrustig en leeg kan voelen. Hierom trekt het steeds aan ons en wil het graag een Quick fix. Als vanzelf en meestal onbewust scannen we de omgeving af of er nog ergens iemand of iets is die onze leegte kan vullen. Hoe meer onbewust

(...) Soms zat ik in de hangmat te wiegen met het boek open... in pure extase. Ze was niet langer een meisje met een boek: ze was een vrouw met haar minnaar. Clarice Lispector, in 𝘍𝘦𝘭𝘪𝘤𝘪𝘥𝘢𝘥𝘦 𝘤𝘭𝘢𝘪 geïllustreerd Bettina Baldassari (Italië, 1968-)

Nederigheid en bescheidenheid lopen als rode draad door je leven. Je durft je niet boven een ander te plaatsen, uit angst dat je wordt afgewezen. Vaak heb je de neiging om de mensen af te wijzen die zelfverzekerd doen waar ze van houden. Ze raken immers iets in jou aan, namelijk dat je zelf diep van binnen ook vrij wilt zijn. Als compensatie neem je je voor om er vooral voor anderen te zijn. In plaats van jezelf te serieus te nemen, zorg je voor de hele wereld. Onbewust geeft dat een gevoel van erkenning. Maar door je aan te passen, maak je je afhankelijk van je omgeving en verlies je energie.

Gentleman’s Agreement  (1947) The premise is a gimmicky one, a reporter will pass as a Jew for an unspecified amount of time to write an article on antisemitism. Not only have I seen this kind of stunt done in real life (for example, a reporter will accompany a group of undocumented migrants across the border into the US to experience first-hand what the immigrants do,) but the premise is very similar to some comedies from the 80s where women dressed up as men, or where a White guy attempted to pass for Black, obviously with comedic intent, but then with serious lessons learned by their conclusion. It’s a relatively common premise with a varied range of specifics dating back possibly to Mark Twain. This, however, is no comedy. The subject is obviously aware that he will experience some ‘discomfort’ during his project, and a perceptive audience might soon expect that it will be a learning experience for   all  the players. I suspect that even were one to update the story to the present

  Twelve O'Clock High   (1949) Post-WWII film that not only encapsulates perfect war propaganda but whose template was later used for countless other films, including many sports and war spoofs, with a group of misfits or problem members made ship-shape under the direction of a disciplinarian who is initially hated, but later beloved, but which was also later subverted by its exact opposite, the non-conformist, rebellious, square peg teacher who brings chaos (and thus, humanity,) to an overly-ordered system, ( Mary Poppins  might fit precisely in the middle, not quite balancing the two extremes so much as embracing them both.) Brig. General Frank Savage (Gregory Peck) is the replacement for a group leader who, by identifying too much with his crew ruined them for war, and whose (unrealistic) approach to dealing with shell shock (i.e. PTSD) is by delaying acknowledgment or, more importantly, treatment because  "there's an urgent job to be done right now."  From history

Pearl necklace with a diamond clasp. Created by Cartier, the necklace features four strands with 188 cultured pearls and an intricate diamond clasp with 408 diamonds (and 140 more diamonds in the tassels!). Necklace, Cartier, 1936-63. Hillwood Estate, Museum & Gardens, acc. no. 17.69. Photographed by SquareMoose in

Op de bodem van alles ligt het idee dat er iets mis zou zijn met jou. Je hebt lange tijd te maken gehad met een wereld die dat schijnbaar reflecteerde. Zo heb je het lang gevoeld. Wat je ook deed, het was nooit goed. Er kwam geen zachtheid, geen liefde. Er was geen oog voor jou en hoe jij de wereld zag en ervaarde. Gelukkig is het juist in deze periode zichtbaar geworden waar je vandaan kwam en waar de mist nog zo aanwezig was op stukken van jouw leven dat je stukje bij beetje inziet dat het verhaal wat je dacht toch anders in elkaar zit. Wat er ook weer voor zorgt dat die gevoelens uit het verleden weer omhoog komen. En gevoelens die vanuit het verleden weer omhoog komen krijgen de kans om opnieuw bekeken te worden, want alles draait immers om perspectief. Wat nodig is, is dat je het onder ogen komt. Dat je de waarheid onder ogen komt van hoe het voor jou is geweest. Dat je het recht in de ogen aan kunt kijken. Stukje bij beetje de omvang toelaten in jou, zodat bij elk stukje ook weer