Gedicht

 

Een lang gevecht

Een nacht zo zwart als inkt
zonder sterren en een maan
geen spoortje licht die tot je dringt
denkend er alleen voor te staan

Het gezicht verdrietig en verwrongen
levenslust die is vervlogen
het leed te lang verdrongen
de levenskracht uit je gezogen

Kleine wondertjes die je niet meer ziet
alles gaat als een film langs je heen
hoop op geluk en liefde heb je niet
het hart zo koud als steen

Zo een periode heb ik ooit meegemaakt
met harde strijdt achter me gelaten
emoties waren in vergetelheid geraakt
wederom ontdekt met schrijven en praten

Jezelf voor een spiegel zetten
dat was voor mij de juiste manier
kritisch op de negatieve punten letten
bewuster leven en meer genieten van plezier

Geen angst voor kwetsbaarheid
besef van eigenwaarde en zelfvertrouwen
opstelling met open en duidelijkheid
manipulatie durven af te snauwen

Nee zeggen is een goed recht
een ja moeten ze verdienen
laat je niet behandelen als een knecht
werk aan jezelf, consequent en met discipline

Het is een harde lange weg
die je met doorzetting kan slechten
het leven bestaat niet alleen uit pech
geluk is iets waardevols om voor te vechten

My Life, My Blog 
Kunstenaar Onbekend