My Life , My Blog

This follow-up to  Going My Way  (1944) follows essentially the same story template; but instead of the young priest taking over an old priest’s territory we get a male priest (Bing Crosby) taking over a parochial school and butting heads with a very young Mother Superior (Ingrid Bergman.) Sounds good, huh? Except that there is  very little  butting heads. There is a very unclear item with a boy in a fight who’s been told to turn the other cheek, but with a fight in the presence of the priest the issue now becomes training him to fight properly, which for some reason Mother Superior comes to thinks handling it herself is a good idea. I come from a Catholic school, and in fourth grade some of us were given boxing gloves in order to deal with aggressive impulses, (not me, though, I was a wimp.) Father O'Malley is supposed to be unconventional, but I’ve never heard of a nun giving secret boxing lessons to a boy in order for him to not  ‘be a sissy.’ The second big item is a single mom

Keuzes Vrije wil moed wilskracht - verandering Elk moment bevat de kracht om te kiezen. Uw keuzes bepalen hoe u het leven ervaart. Kies verstandig! Verhaal van de kaart Een eenzame amazone in een mistige nacht probeert haar weg te vinden door het bos. Als ze arriveert bij een splitsing in de weg moet ze een keuze maken, maar de wegwijzers zijn moeilijk te lezen. Zo voelen we ons vaak als we belangrijke beslissingen in het leven moeten nemen. We kijken de ene kant en de andere kant op, buiten onszelf om de beste route te vinden, terwijl onze eerlijkste keuze al diep binnen in onszelf ligt. Haar heldervoelende partner, het prachtige paard, voelt de aarde onder zich en begeeft zich al in de richting van het helderste licht. Boodschap van de kaart Deze kaart is een stimulans om u te realiseren hoeveel kracht u hebt door de keuzes die u maakt. Soms kiezen we bepaalde dingen vanwege bekendheid of onbewuste patronen. Soms hebben we het gevoel dat het leven ons 'overkomt', terwijl ons

The first time I saw this I was absolutely turned off by the soundtrack music which really caught me off guard. This second go around, already expecting the inappropriate music I was able to enjoy it thoroughly. I still think the music choices are not the best, particularly during the comic bits (a lot of 'mickey mousing' going on there,) and I feel the suspenseful scenes would work better with no score at all or something a bit more subtle. This movie falls in the category of the 'ghost mystery story', that is there is a ghost because there is a mystery, and as soon as the mystery is solved the ghost is satisfied and goes away. I don't mind this approach even if it seems a bit silly, but when it is done movie after movie it becomes tiring to me and I find it dissolves suspense and the story ends up with nowhere to go. This has been solved somewhat in the J-Horrors where solving the mystery makes no difference whatsoever to the ghost, or in some like  Mama  (2013) w

Nieuw begin Laat je leiden door de magie Deze kaart kondigt een heel nieuw hoofdstuk in je leven aan. Je hebt al gemerkt dat er scheuren of zelfs breuken ontstonden in relaties die je altijd zo vertrouwd zijn geweest, zowel op je werk als in andere omgevingen. Dat komt doordat je op een keerpunt staat in je leven en je bepaalde dingen af moet stoten om plaats te maken voor andere dingen. Je hebt lang geploeterd, maar in de verte gloort de hoop dat je het doel dat je voor ogen hebt, kan bereiken. Nieuwe ideeën, succesvolle projecten en gouden kansen liggen op je te wachten. Je krijgt een tweede kans. Gooi alle voorzichtigheid overboord en vertrouw op het Grote Mysterie op je tocht naar de toekomst. Een prachtige boodschap om vandaag even bij stil te staan met de nieuwe maan, maak gebruik van van deze nieuwe maan om jou dromen en wensen kracht bij te zetten.

If not the best film adventure fantasy, then certainly way up there and worthy to be included in anyone’s ‘best of’ list. The legend sez the film makers wanted to see a gorilla fighting a Komodo dragon and that is the reason the movie was made. Not necessarily a geographically logical choice, but an emotional one with coolness factor that is still being used ( Godzilla vs. Kong  (2021).) They ended up using  The Lost World  template, but with the added zing of a giant ape creature. The film laid the groundwork not only for (all shapes and sizes of) monsters lusting after women but also for assigning human characteristics to movie apes and ape-like creatures. Despite having been remade multiple times, it’s never been equaled, much less improved upon. It is in fact helped much by its period setting, in 1933 we might still believe there were unexplored areas of the world teeming with crypto-zoological possibilities. The film is also extremely elegant and efficient. It moves at a clip. Add

De boom der wonderen roept jou naam, Je hebt ooit een wens gedaan in de goddelijke rijken van vervulling. Je voorouders hebben deze wens veilig bewaard sinds die dag, omdat je er nog niet klaar voor was dat deze uit zou komen. In deze wens drukte je een diep verlangen uit en nu is het moment gekomen. Het zal worden aangeraakt door de goddelijke Bron en zal de wereld van het mogelijke betreden. Hoewel je het in de afgelopen jaren bent vergeten, heb je nu de energie en de kans om je verlangen te verwezenlijken. Je pad heeft je geleid naar een punt waar wonderen gebeuren, omdat je erin gelooft. Wonderen kunnen alleen plaatsvinden als je gelooft dat ze mogelijk zijn of als je ze echt wilt laten gebeuren, vrij van angst en met een open hart. Wonderen gebeuren dagelijks over de hele wereld. Je bent een tijdlang het zicht op al deze wonderen verloren en diep van binnen geloofde je niet dat je een creatief wezen bent. Maar jij bent degene die je wereld vormgeeft en het lot creëert een pad van

A young socialite escapes her father's yacht hoping to meet up with her new husband; and in her travels by bus, by foot, and by hitching rides (with a Classic scene with Claudette Colbert showing Clark Gable  how it's really done  after an extended sequence of him 'teaching' her all his various techniques) traveling from Florida to New York teams up with a recently fired reporter who needs a big scoop to regain his former employer's graces. Her father offers up a reward for her safe return and so it's not just cops on their trail but potentially anyone who recognizes her picture from the papers. Classic, sexy, romantic comedy with a couple on the run, with these elements Hitchcock might have been a perfectly suitable director in this period, but in this case, we have Frank Capra at the directorial reins. The movie is also a fun portrait of bus travel and the people one might have met at bus stations, on the bus itself, at the rest stops, and on the road itself (

Communicatie: zelfexpressie-uitwisseling- delen- verbinding Luister wat uw ziel u vertelt. Communiceer en deel dit met de wereld. Verhaal van de kaart Met zijn ogen gericht op de hemel en zijn mond wijd open laat een jongeman een ronddraaiende stroom van gedachten dromen en energie los. Zijn visies bevatten veel prachtige mogelijkheden die nog niet de kans hebben gehad om verwezenlijkt te worden omdat ze binnen zijn gehouden, niet zijn geuit. Vandaag gaan de sluizen open en alles wat klaar is om vanuit het subtiele gebied over te gaan in gemanifesteerde vorm krijgt de kans dat te doen met genade en kracht, door de gave van open communicatie Boodschap van de kaart Of we het ons nu realiseren of niet, we communiceren allemaal voortdurend met het leven en de wereld om ons heen. Niet alleen door wat we zeggen, maar via onze lichaamstaal, klanken,gezichtsexpressies en bewegingen. We communiceren veel meer dan we ons realiseren. In feite vormen de woorden die we zeggen slechts een heel klein

On Halloween day, Mortimer Brewster (Cary Grant,) a just-married writer/critic who had previously based his reputation on being a bachelor, becomes worried about the safety of his bride (and potential offspring) when he finds out that it’s not just one uncle who is nuts, but also his two elderly aunts (Josephine Hull and Jean Adair) and brother (Raymond Massey, of whom he was suspicious anyway.) A very tight film adaptation of a popular play with not a moment or line wasted, but with some cartoonish, dated notions on mental illness. It’s a farce so, for the most part that's not really a big deal. The least dangerous individual is an uncle (John Alexander) who thinks he’s Teddy Roosevelt and who is clueless he is being used to dispose of the bodies of murder victims. We are encouraged to believe that these are nice people who are nice looking, polite and do charity (at least the aunts are,) but their history includes additional sadistic acts (“ Remember the needles under the fingern