3 Body Problem (TV series)

 Tijdens de Chinese Culturele Revolutie wordt een jonge astrofysicus, die als politiek dissident wordt beschouwd, aangenomen bij een geheim militair radiostation. Veertig jaar later beginnen een aantal wetenschappers over de hele wereld zelfmoord te plegen. Een nanotechnologie-expert begint visioenen te krijgen van een onheilspellende aftelling. De sleutel tot het mysterie ligt mogelijk in een vreemde VR-game die geavanceerde technologie gebruikt.

Na het bekijken van alle afleveringen van het eerste seizoen is alle hoop die sommigen hebben geuit na teleurgesteld te zijn over de eerste een of twee afleveringen misplaatst: de sequenties met de jonge Ye Wenjie zijn eigenlijk een van de beste delen van de serie: de donkere sfeer en de intensiteit van het acteerwerk van Zine Tseng pasten perfect. Het hedendaagse misdaadverhaal rond de reeks zelfmoorden van vooraanstaande wetenschappers was een goed vervolg, niet in de laatste plaats omdat het werd gedragen door twee goede acteurs, Liam Cunningham en Benedict Wong. Wong kreeg wat meer diepgang en complexiteit, omdat hij wordt getoond in zijn interacties met zijn zoon, maar tegelijkertijd lijken deze delen niets bij te dragen aan het hoofdverhaal. Cunningham moet een belangrijk, maar erg eendimensionaal personage spelen. Maar de hele subplot is snel afgelopen en voor de kijker wordt de kleine hoeveelheid spanning die hier aanwezig is, gedood door ons al vroeg de oplossing te laten zien. De personages worden later op een zeer onovertuigende en dwaze manier hergebruikt, in feite lijkt het erop dat Engeland slechts één leider en één politieagent heeft.

De hedendaagse verhaallijn rond de groep jonge genieën in Engeland die het grootste deel van de schermtijd in beslag neemt, liet op veel vlakken de bal vallen. De acteurs zijn nogal ongelijk in hun spel, maar nog opvallender is dat sommigen van hen goed passen bij hun rol, terwijl anderen pijnlijk onovertuigende castingbeslissingen zijn. Eiza González als Auggie Salazar zou een technisch genie moeten zijn, een nerd, maar ze slaagt er totaal niet in om enige coole intelligentie uit te stralen. Dus in die scènes waarin ze emoties moet tonen of waarin ze gewoon deel uitmaakt van een groep (helemaal niet nerdy) vrienden, is ze overtuigend, maar faalt ze er echt in om ons te laten geloven dat ze een academicus en wetenschapper is (haar indrukwekkende schoonheid is in deze context waarschijnlijk meer een obstakel dan een pluspunt). Jess Hong als Jin Cheng is daar veel beter in. Ze behandelt de verschillende aspecten van haar personage en de ontwikkeling van het personage heel goed. Opnieuw zijn de schrijvers nogal onhandig: hoewel we Cheng de hele tijd volgen met haar vrienden, waar ze een heel normaal, emotioneel en niet-academisch persoon is, voegen ze een scène toe met haar verloofde Raj en zijn familie, waar ze plotseling nerdy en sociaal onhandig is.

Haar liefdesverhaal met Alex Sharp als Will Downing is van beide kanten goed gedaan, en Sharp speelt de melancholische, zelfspottende stervende man ook behoorlijk goed. Jovan Adepo als Saul Durand is nogal bleek en onmemorabel. Dit wordt niet geholpen door het feit dat hij geacht wordt bijzonder intelligent te zijn, maar vaak nogal traag van begrip is.

Het schrijven is pijnlijk middelmatig. Het verhaal draait om een ​​aantal geweldige ideeën, maar de schrijvers vertrouwden er niet op dat het publiek ze interessant genoeg zou vinden om mee te doen, dus vulden ze de schermtijd met oninteressante liefdesverhalen en een hoop morele discussies die nergens toe leiden behalve wat zelfingenomen lawaai. Ze geven helemaal niets om de belangrijkste plotpunten, waarschijnlijk omdat ze vanzelfsprekend waren: waarom is de vervorming van onderzoek in de natuurkunde zo'n probleem? Wat zijn de resultaten van de publieke kennis over het bestaan ​​van aliens en hun komst?

Zoals we allemaal weten, is de serie gebaseerd op een van de beste sciencefictionpublicaties van de 21e eeuw. De romans vertellen een zeer breed verhaal op een wetenschappelijk verantwoorde manier en verbazen de lezer altijd door een zeer breed perspectief te hebben. Wetenschappelijke overwegingen spelen net zo'n rol als sociologische. Dit alles is geestverruimend in de beste zin van het woord. Zoveel intellectualiteit is natuurlijk onaanvaardbaar voor een televisieserie. Maar het feit dat de auteurs van de serie vervolgens zoveel hebben weggelaten dat de belangrijkste plotpunten bijna onbegrijpelijk zijn, maar er in plaats daarvan een zoete mix van romantiek en moraal in is geroerd, is onnodig en kan niet worden verontschuldigd door de eisen van een televisieserie.

Al met al vertelt deze serie een verhaal, voornamelijk over een groep hele mooie jonge mensen en hoe ingewikkeld hun liefdesleven is. Er zitten ook wat aliens in en wat onbegrijpelijke dingen over natuurkunde, maar het is niet veel, dus maak je geen zorgen, dus je kunt nog steeds de was doen of ramen zemen net wat je wilt...