Een stem in me fluisterde

Een stem in me fluisterde:

„Wil je dit dragen,
Of wil je het loslaten?

Voor als je wilt bereiken
de top van de berg,
Dan moet je ervoor kiezen om te vergieten
de angsten, twijfels, oordelen,
Onzekerheden en beperkende overtuigingen
die je bij je hebt gedragen,
Voor hun gewicht
heeft je tegengehouden
en jou te voorkomen
van vooruit gaan
en het volgende deel van het pad
Kan alleen worden gereisd
door degenen die bereid zijn ze te laten gaan.

En hoewel je hart zich misschien afvraagt,
„Wie ben ik om deze berg te beklimmen
en om de top te bereiken?
En wie zal ik zijn
Zonder deze lasten die ik zo gewend ben te dragen?”
Je moet ze loslaten en doorgaan met klimmen,
Want het is jouw lot
Om de top van de berg te bereiken

En je bent te ver gekomen
Op het pad
om nu terug te keren,
En dus de enige weg voorwaarts
is naar boven.

En elke stap die je zet
brengt je dichterbij
niet alleen naar je bestemming,
Maar voor degenen die ook aan het klimmen zijn
Vanaf de zijkant
en wachten om je te ontmoeten
Op het hoogtepunt
Zodra je paden zijn uitgelijnd,
Maar dit zal alleen mogelijk zijn
als je ervoor kiest om verder te klimmen,

en het uitzicht vanaf de top van de berg
Zal de klim waard zijn.

En laat de pijn van het verleden dus niet
of de moeilijkheidsgraad van het pad
voorkom dat je visualiseert
de schoonheid van de toekomst,
Maar blijf de visie in je hart vasthouden,
van waar je heen wilt,

Voor wat je in je hoofd hebt,
en bedrijf voor actie,
Op een dag zul je getuige zijn van je realiteit.”

Woorden van Tahlia Hunter

Kunstwerk van Katarína Vavrová Artist