En als je onderweg bent

„En als je onderweg bent,
Je stuit op een obstakel
en voel me veronachtzaamd,
Je zegt niet
„Dit is het, de reis is voorbij,
Het is niet mogelijk
Voor mij om nog verder te gaan.”

In plaats daarvan houd je je ogen gericht
de bestemming,
En blijf het obstakel recht in het gezicht
en vraag het
„Wat ben jij hier
om het me te laten zien of om het me te leren?”
en bedank het dan voor zijn lessen en wijsheid,
Voor in het obstakel
ligt de weg vooruit.

Voor een obstakel
is geen einde:
Het geeft alleen maar aan dat
Wat probeer je te voltooien
Zal niet tot stand komen
op het exacte tijdstip,
op de exacte plaats,
Of op de exacte manier
dat je eerder jaloers was,

En dus kan het behandeld worden
Niet als belemmering,
Maar een onvermijdelijk deel van je pad
Dat je voorbestemd was om te navigeren
en overwin.

En dus als je een obstakel tegenkomt,
wanhoop niet,
Want de droom is niet verloren:
het is nooit verloren,
Zolang je leeft,
Want er is altijd een weg vooruit
en je wordt alleen maar omgeleid.

Vergeet niet, liefje,
Dat elke held
van hun eigen verhaal
Moet het hoofd bieden aan obstakels en uitdagingen,
Want dit is hoe
Ze vinden hun innerlijke kracht,
En hoewel het pad misschien moeilijk is
Je bent voorbestemd om het einde te bereiken.”

Woorden van Tahlia Hunter

Kunstwerk van Katarína Vavrová Artist