La cocinera de Castamar (2021) Review
De plot speelt zich af in het begin van de 18e eeuw in Madrid en volgt het liefdesverhaal tussen een agorafobische kok en een edelman, een weduwe.
Gebaseerd op de gelijknamige roman van Fernando J. Múñez
Verslavende serie met prachtige kostuums en productiewaarde, een meeslepend centraal liefdesverhaal, over het algemeen sterk acteerwerk en eten! De kookscènes met de voice-overs doen denken aan ‘Like Water For Chocolate’.
Ik hield van de hoofdactrice die Clara speelde. Ze is erg goed in het 'langzame sudderen', de gepassioneerde vrouw onder de serene oppervlakte. De romantische mannelijke hoofdrol is iets minder indrukwekkend. Hij is een stoere, eervolle aristocraat met een zachte kant, maar brengt iets te veel tijd door met een gepijnigde en peinzende blik. Het maakt niet uit, ze hebben een goede chemie.
Er gebeurt veel met intriges en bijpersonages, soms te veel. De adoptiebroer van de hertog, Gabriël, is charmant, maar zijn nevenplot met Amelia is nog niet volledig uitgewerkt (sorry). De moeder is fantastisch en de meeste dienende personages zijn goed gespeeld en vertederend.
Mijn grootste probleem met de serie is het einde. Het gaat gehaast en er blijft te veel onverklaard. Het is niet geheel onbevredigend, maar het had zoveel beter gekund. Het voelt alsof ze geen tijd meer hadden en het heel snel moesten schrijven/filmen of zoiets?. Want waar is de baby gebleven? Wat gebeurde er met de prins ? is die verstandelijk beperkt of iets? En de koning ?
Heel vreemd eigenlijk, jammer dat ze het zo hebben afgerond.
Hoe dan ook, het bekijken waard.
De Serie staat op Netflix.
Reacties
Een reactie posten