Mijn dochter vroeg me
Mijn dochter vroeg me
wat een leven lang
en ik zei het hem voor altijd
Natuurlijk lieg je,
Ze zijn anders: vroeg ze achteraf
wat voor altijd was
en ik kon het niet in universums plaatsen
parallellen, in conjuncties en disjuncties
van ruimte en tijd,
zelfs niet in de dood.
Al het leven is tot de dood,
maar ik wist dat de vraag onvermijdelijk was
nxt: wat is er om te sterven?
Dus ik zei voor altijd
Het was zo wijd, ik opende mijn armen wijd,
leidde haar af met halfweg spel.
(Aan het einde van alle wedstrijd,
dat zei je me morgen
wilde levenslang bij me zijn)
Ana Luísa Amaral 'Silogismen', in De Diagonale Kijk van Dingen
Illustratief. Penny Weber (VS)
Reacties
Een reactie posten