De prachtige woorden
De prachtige woorden van Gé Sluijs...
Wanneer je niet gehecht bent aan iemand, kan het voor mensen schokkend zijn wanneer je kiest om los te laten. Daar is niets schokkends aan. Het is een andere manier van leven en veel mensen kunnen dit niet begrijpen. Omdat relaties voor hun anders werken.
Die mensen hebben een geschiedenis met jou.
Ik heb geen geschiedenis meer, met niemand. Ik leef nu. Ik heb herinneringen aan je, maar die zijn niet leidend. We leven nu, niet vroeger.
"Ja maar, dit hebben we allemaal beleefd!" Nee, dat bestaat niet meer. We leven nu. Jij en ik. We zijn beiden niet meer dezelfde en we veranderen continue.
Je kunt geen relaties meer zien vanuit egodenken wanneer je hartbewustzijn zich heeft geopend. Contacten en verbindingen worden anders. Dieper en intenser voor mij persoonlijk. Vanuit het nu, zonder alle beelden en ervaringen van het verleden.
Ik kan heel goed aanvoelen of een contact voedend is of niet. Of het me energie geeft.
People Come, people go. Het leven is een verzameling van veranderende omstandigheden. Altijd, continue....wat nu is, is alweer voorbij.
Ik heb wat mensen in mijn leven zien komen en gaan. En het was perfect om te komen waar ik vandaag de dag ben. Ze hebben me veel geleerd. Vroeger sloeg ik mensen van me af om me te beschermen.
Nu laat ik soms los uit liefde voor mezelf en de ander. Dat is een totaal andere energie en intentie. Vroeger was ik eenzaam als ik ze van me af had geslagen. Nu ontstaat er rust en ruimte.
Ik hecht me aan niemand. Ik heb verbindingen met mensen. Ik geef om mensen. Dat is heel iets anders.
Wanneer we samen mogen reizen vind ik dat prachtig. Daar geniet ik van. Nu in dit moment.
Ga je een grens over, laat ik je net zo makkelijk weer los.
Uit liefde voor mezelf en voor jou.
Ik koester geen wrok, geen haat, ik heb geen oordelen over jou.
Ik kies mijn eigen weg, met of zonder jou.
Het is een weg zonder verwachtingen en teleurstellingen...
Reacties
Een reactie posten