Dag boodschap

Doe maar even rustig aan, lief mens. Doe maar even heel rustig aan met jezelf. Want die veranderingen in jou zijn niet zomaar wat. En ze hebben nog tijd nodig om dieper in jou te integreren. Doe maar even heel lief en zacht en kalm met jou. Daar is een diepe behoefte aan in jouw diepste diepte. Want er leeft een enorme zachtheid in jou die de kans niet heeft gekregen om zichzelf neer te zetten in deze wereld, en dat is een zachtheid die in de eerste plaats gevoeld wil worden door jou. Je bent zelf nog helemaal aan het ontdekken wie jij bent, want degene die je dacht te zijn, was gebouwd uit overleving, en heel langzaam kom je uit die rol en zie je wat leven is en wat er allemaal verscholen ligt onder de mist van verwarring.

Dingen hebben tijd nodig om het je eigen te maken. De herinneringen aan wie je bent en hoe het leven voor jou in elkaar zit, hebben tijd nodig om in te dalen. Om stevigheid te krijgen. Om op eigen pootjes te komen staan. Daarin kan er nog te vaak en genoeg van alles door je heen dwarrelen. Zeker als het gaat op het gebied van liefde en relatie. Teveel heb je van jezelf daarin aan de kant gezet en heb je de ander en diens behoefte in je systeem opgeslagen, en nu leer je stukje bij beetje hoe je daar afstand van neemt. Hoe jij bij jou blijft. Welke rode draad er loopt als het gaat om verbinding zoeken. Wat doe je precies? Wat is de herhaling van patronen en waar stap je nog altijd in de verwarring van identiteit in verbinding met de ander. Waar leef je nog het overlevingsdeel en waar mag je, op jouw tempo, zien waar en hoe je dat kunt veranderen in jou. Je hebt zoveel van jezelf opgegeven en nooit is het gezien als iets waardevols. Er was altijd wel iets wat op te merken was. Maar dat was simpelweg omdat jij je opgaf voor de bodemloosheid van de ander. Jij hoeft alleen maar stevig op je eigen bodem te staan, lief mens, en daar blijven zodat je kunt voelen en oefenen hoe het is om op een totaal andere manier in verbinding te zijn met de wereld om je heen