HET PERSIAAN EMPIRE

De Perzische beschaving had haar oorsprong in de oude wereld, in de regio gelegen in het huidige Iran, en het was een reeks volkeren die de taal en enkele gemeenschappelijke gewoontes deelden onder deze volkeren, men denkt dat de meerderheid afkomstig was uit regio's van Centraal-Azië en Rusland, in om vruchtbaar land te vinden voor landbouw en grazen. Onder de volkeren die zich gevestigd hebben, een van de meest succesvolle in hun ontwikkeling buiten de zogenaamde Fearful People.

Vanaf de 8e eeuw v.Chr. begonnen de angsten zich te organiseren in de vorm van een staat, waarbij gebruik werd gemaakt van de grote bevolking en de rudimentaire creatie van een leger, terwijl ze toen besteedden aan het innen van belastingen van andere Perzische volkeren. In het jaar 558 v.Chr. voegde een leider zich samen met een groep mannen die het niet eens waren met de methoden van regering en het oordeel van angsten, Cyrus II, beter bekend als Cyrus de Grote, stichtte een rijk genaamd het Aquemenidenrijk, zijn doel was om angsten te weerstaan en de Perz gebieden.

Ondanks zijn expansionistische doel, werd Cyrus bekend als een respectvolle leider, en snel nadat hij zijn eerste vijand, angst, versloeg, begon hij een proces van uitbreiding onder Mesopotamië, dat iets anders kenmerkte dan bijna alle andere oude rijken, Cyrus legt de gedomineerde volkeren niet hun cultuur of verplichting om zich opnieuw toe te passen hun talen, het proces bestaat uit het domineren van het gebied, het creëren van belastingen voor de Perzen en een soort dominantiepact, waar in de veroverde koninkrijken de verplichting was om de Perzische koning als hun heer te erkennen.

Mettertijd veroverde Cyrus de hele regio Egypte en Griekenland, domineerde Semitische en Hethitische volk, en veranderde het Perzische Rijk al snel in het grootste rijk van zijn tijd, met een gebied dat zich over heel Klein-Azië en het Midden-Oosten uitstrekt, wat zich pas jaren later zou herhalen met de Macedoniërs. Na de dood van Cyrus zetten de keizers die de troon bestijgen het proces van uitbreiding voort, en hoewel ze niet dezelfde briljantheid en strategie van Cyrus bezaten, werden tijdens de regering van Cambissen en daarna Darius I (opvolger van Cyrus), nog twintig provincies gedomineerd.

De manier waarop de Perzen onder hun uitgestrekte gebied de controle vonden te behouden, was de zogenaamde ogen en oren van de koning, bestaande uit een soort openbaar ambt dat door de koning vertrouwd werd, waarbij mensen werden belast met het horen van wat de volkeren zeiden in privégesprekken, met de intentie om rebellie of verraad te anticiperen. En zelfs met dit uitgestrekte gebied was er één doel dat nog niet was bereikt: heel Griekenland veroveren.

Darius I creëerde een groot leger voor zo'n, de verovering van Griekenland betekende veel verder dan een machtstest, maar eerder de verovering van grote en rijke gebieden en steden die toen het centrum van de oude wereld waren, zowel op markt als invloed. De aanval was begonnen, maar duurde niet lang en werd al snel onder controle gehouden door Athene, dat de Perzen versloeg, en met de hulp van de andere Griekse politie van Spartan en Thebe, de Perzen uit hun gebieden verdreven, wat grote schade aanrichtte, toen Perzië het conflict verliet, met vele slachtoffers naast het scheuren in de gewelven van het Rijk

Op hetzelfde moment begonnen er verschillende opstand in provincies te plaatsvinden, met de perceptie van een schijnbare neergang in het Rijk, begon een proces van verzwakking van het Perzische Rijk. Alles werd erger onder de regering van Xerxes I, de zoon van Darius I, die opnieuw probeerde Griekenland te veroveren, en ze werden opnieuw verslagen. Het cruciale punt in de val van de Perzen was een factor die zich voordeed in 332 v.Chr., de Macedonische invasie van de Perzische gebieden, waarbij men zich herinnerde dat de Macedoniërs toen al bijna de hele Griekse wereld hadden veroverd, iets dat de Perzen nooit hebben bereikt.

Na de nederlaag tegen de Macedoniërs, verdeelden de Perzen uiteindelijk opnieuw tussen verschillende regio's. Hoewel het einde van het Perzische Rijk niet glorieus was, was het op zijn hoogtepunt de eerste wereldwijde supermacht, met in zijn gouden tijd het grootste gebied dat tot dan toe werd gedomineerd door een volk.