Dag boodschap

Lief mens, soms is het nodig om jezelf kwijt te raken, want alleen op die manier kun je weer heel helder zien wie je bent en waar je staat. Je kunt alleen maar het overzicht hebben wanneer je ergens uit bent. Wanneer je afstand hebt. Juist dan begint er een zoektocht. Een zoektocht naar jou. Naar wie je bent en waar je staat. Waar jij blij van wordt en waar jij het anders mag gaan doen. Het is voelbaar dat bepaalde stromingen in wat rustiger vaarwater komen en dat jij steviger staat dan voor de storm. Dat je dichter bij jou bent gaan staan en dat je ontdekt hebt dat de verwarring met bepaalde gevoelens zoals schuld en schaamte niet jouw gevoelens waren maar je wel op een plek hielden waar je niet wilde zijn. Je bent losser gekomen van de verstrikkingen met hen die jou niet zagen toen je nog klein en vooral afhankelijk was.

Op eigen benen staan. Dat is waar het vooral om gaat. Wetende dat je niet valt. Dat je het altijd zal overleven, hoe diep je soms ook gaat. Wanneer we afhankelijk zijn als het gaat om ons leven en overleven dan richten we ons vooral op die ander. Dat is wat we deden toen we klein waren en dat is wat we nog steeds doen nu we groter zijn. Nooit heb je werkelijk kunnen leren om je los te maken van die verstrikking en verwarring van het verleden. De zorg die je droeg voor de ander maakte dat jij jouw jeugd hebt overleefd. Maar waar ben jij gebleven in dit hele verhaal? Om los te komen uit de verwarring kon je niet anders dan loskomen van jezelf. Jezelf opnieuw verliezen. En misschien dat jij jezelf nog wel vaker zal verliezen, maar er is altijd een diepere stroming in jou die er altijd weer voor zal zorgen dat je weer thuis bij jou komt. Een impuls die niet te negeren valt. Een gevoel die je al jarenlang hebt gevolgd en je op plekken bracht waar je elke keer weer een stukje van jezelf vond. Juist deze periode heeft licht geschenen op die stukjes in jouw leven die voor jou helder maakte waar je blij van werd en dat jij alleen maar hoeft te kiezen voor die dingen zonder je schuldig te voelen dat je niet voor de ander daarin meer kan zorgen. Jouw leven is jouw verantwoording. Jij kan jou gelukkig maken op een manier die alleen maar door jou gezien, gevoeld en gekozen kan worden. En daar, daar heb je alle recht op.