Bomen Boodschap

 Hoe meer jij je losmaakt van alles wat je dacht te zijn, hoe je dacht dat het zou moeten, hoe je dacht dat het hoorde, hoe meer je de ruimte krijgt om het te doen zoals dit het beste voelt voor jou. En juist deze periode krijg je de ruimte om te zien waarom je doet wat je doet. Wat eigenlijk zo natuurlijk voor je is gaan voelen, maar wat niet per se iets is wat vanuit jouw essentie komt. Wat bij je hoort of bij je past. Je gaat de verdieping in, lief mens, en dat zorgt ervoor dat dingen weer op een hele andere plek in jouw leven komen te staan, en jijzelf steeds weer een stukje dichterbij komt – en dat stukje zorgt ervoor dat je een steeds beter beeld krijgt van wat vanuit een heldere stroming komt en wat vanuit verwarring komt.

Wanneer jij jezelf nu pas leert kennen, ten diepste, zul je merken dat je, wanneer je de dingen doet, je je altijd afvraagt of het wel klopt. Wanneer je een grens aangeeft, wanneer je aangeeft dat iets niet fijn is. Het zal altijd iets in je bewegen waarbij je denkt: klopt dit wel? Mag dit wel? Hoort dit wel? Toen je klein en kwetsbaar was, heb je vooral gedaan wat nodig was. En wanneer je niet voldoende aangespoord werd om het beste in jezelf naar boven te halen, zal dat nu twijfel brengen. Maar dat is het mooie van gevoelens, lief mens. Het is je kompas. Wanneer je steeds een beetje meer ontcijfert hoe het werkt in jou, kun je het steeds beter gaan zien en begrijpen. Kun je het steeds beter inzetten op manieren die kloppen. Uiteindelijk gaat het om de waarheid vinden. De waarheid van en in jouw hart. Iets waar je vaak om veroordeeld bent. Door de wereld en later door jezelf. Maar jij hebt de kracht in je om het de ruimte te geven. Om het te vinden in alle laagjes van jouw bestaan. En daar heb je een heel leven voor om dat te ontdekken. Om jou te ontdekken. Om het leven in jou te ontdekken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Kraai

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Gone with the Wind (1939)

Ekster