Zie je die deur?

Zie je die deur? De tas is ingepakt en de deur staat open. Ik draaide me om om om je afscheid te nemen, voor altijd. Lach niet met die kleurloze glimlach, die ik zo goed ken. De beslissing is genomen. Er is geen weg terug. Je zou moeten weten dat er in liefde geen afscheid is. Dus ik ga en kom niet terug. Sta daar niet bij de deur, zittend op me te wachten, want mijn besluit heeft geen weg terug.

Houd de tranen niet in. Stel geen spijt voor. Je had je tijd en je wist niet hoe je ervan moest genieten. Begrijp het nu, het is te laat. Mijn hart had geen tijd meer voor jou. Je wist niet dat je het moment moest grijpen. Nu heb je spijt.

Ik beken aan jezelf. Ik ga je missen. Ik mis mijn liefde voor jou, ik geef toe dat ik ze al voel. Wie gaat er mee op deze reis. Ik ga de dromen missen die ik al die tijd heb gevoerd. Die dromen die langzaam aan vervagen en me uiteindelijk smeken om weg te gaan. De dromen die ik bouwde de illusies die jij hebt gedoofd het licht voor onze toekomst dat je elke dag uitdooft.

Ja, geloof me, ik ga!!!!

(...)

@ Angela Caboz

(in "bekentenis van een schattig meisje" - met voorwoord van Laura Almeida Azevedo - schrijver van het boek "ik heb er zin in"