De Dans van de Onzichtbare Draad

 De Dans van de Onzichtbare Draad

Er is een draad, dun en onzichtbaar,
die alles verbindt zonder te vragen.
Ze weeft zich door het onbekende,
een fluistering in de leegte,
een glimlach tussen de tranen.

Soms lijkt het alsof de wereld krom trekt,
als muren spreken en deuren sluiten,
maar achter die schaduw,
schijnt een licht dat niet te temmen is.

We dansen op het scherp van de lach,
tussen het absurde en het heilige,
met voeten die weten wat woorden niet kunnen zeggen.

De ziel zoekt niet naar zekerheid,
maar naar de schoonheid van het mysterie,
de plek waar chaos en stilte elkaar omarmen,
en het onzichtbare zichtbaar wordt.

Laat de dag vallen als een blad,
laat de gedachten als vogels vliegen,
want in het loslaten groeit de vrijheid,
en in het wachten de kracht.