Oglala Chief Lange Wolf

Oglala Chief Lange Wolf (Shunkmanitu Hanska) en familie.

Oglala Chief Long Wolf (Shunkmanitu Hanska) was ongeveer honderd jaar historisch vergeten, voordat in 1997 zijn naam in verschillende krantenartikelen werd genoemd. Hij stierf in 1892 als lid van "Buffalo Bill's" Wild West-show in Londen, Engeland en was daar begraven, maar in de jaren negentig slaagden zijn nakomelingen erin om zijn stoffelijk overschot opnieuw te laten begraven in zijn huis in het Pine Ridge-reservaat.

De eerste naam van Long Wolf wasopgenomen in 1870, toen hij deel uitmaakte van de delegatie onder leiding van Red Cloud naar Washington, waarschijnlijk een lid van het Bad Face-contingent.

In zijn vroegere dagen moet hij in veel veldslagen hebben gevochten, want later werd opgemerkt dat zijn lichaam getekend was door de vele verwondingen die hij opliep. Vandaar dat terwijl hij later bij William Cody's Wild West-show was, hij "Lame Warrior" werd genoemd: "Hij was een Indiaans opperhoofd genaamd Shug-a-man-a'o-Haska of Long Wolf, bijgenaamd door de stam van Ogalallas, Lame Warrior.“ (volgens Dr. Maitland Coffin, 1892)

De Birmingham Daily Post verklaarde in 1892: "Long Wolf is een" oude krijger ", met een geweldige staat van dienst, die hem goed van pas kwam als bemiddelaar van de rebellen."

Sommige bronnen stellen dat hij ook in de Slag bij de Little Bighorn was.

Hij begon al in 1886 als artiest in de Buffalo Bill-groep en bleef voor Cody werken tot aan zijn dood in 1892. In ieder geval in 1886 nam hij zijn gezin mee, zijn vrouw Wants, zijn dochter Lizzie en twee jongere kinderen.

Hoewel hij voor blanke mannen werkte, bleef hij zijn tradities als Lakota-indiaan behouden. Er is een korte notitie, mogelijk door de New Yorkse fotograaf DH Anderson of een medelid van de Wild West-show, over Long Wolf in 1886:

“Toen indianen aan het einde van het seizoen teruggestuurd werden naar het reservaat, kregen alle indianen burgerkleding. Deze chef nam de kleren aan, maar wilde ze niet dragen en stond niet toe dat iemand van zijn familie ze droeg. Hij rolde alle kleren op in een dekentje en ging als een echte indiaan naar huis. Chief Long Wolf had heel weinig te zeggen tegen een van de Indianen en sprak geen Engels. Dit was in de herfst van 1886.”

(handgeschreven op de achterkant van een fotokaart door David H. Anderson, fotograaf van New York)

Hij werd al in 1886 erkend als een leider onder de Wild West-artiesten, naast American Horse en Rocky Bear. Hoewel later Lakota's zoals No Neck en Rocky Bear vaker werden genoemd als leiders van de show Indianen, zijn er andere bronnen die zeggen dat Long Wolf de leidende man was van de Lakota's met Cody.

Als hij niet op tournee was met de show, was hij een prominente man in het Pine Ridge-reservaat en werd hij genoemd als een vooraanstaand lid van de Indiase politie.

According to Sam Maddra´s excellent book “Hostiles?: The Lakota Ghost Dance and Buffalo Bill´s Wild West” (Oklahoma Press) he had been admitted to the West London Hospital on 5 June 1892. He died there six days later, 59 years of age, on June 11th. While some sources say he caught a serious fever or of pneumonia , Maddra´s cites he died “due partly to old age, and partly to trouble caused by his numerous old wounds received in battle”.

Hij werd begraven in West Brompton Cemetery op 13 juni 1892.