Dagkaart uit Het Elfenorakel

De zon, de hemel, het blauw boven de bergen en de heerlijk rozegouden wolken. Het bos, Het ruisen van het bos. Een zacht windje doet de droge bladeren van enkele bomen ritselen. In de lucht het gezoem van ontelbare insecten. Het gezang en getjilp van de vogels. Een buizerd in duikvlucht. De geur van kruiden en natte aarde. Vlakbij ruist een beekje. Dat is het universum, dat ben jij, dat zijn wij samen.

Maak je geen zorgen

Wat gaat er schuil achter je haast om de toekomst te bereiken? Vaak zit achter drang om hard te lopen de opzet om niet naar de zin van het leven te hoeven vragen. Soms openbaart de toekomst die jij voor je ziet zich als een drogbeeld, waaraan je kunt zien dat je een illusie nagejaagd hebt. Waar is je eerdere zorgeloosheid gebleven? Of zeg je tegen jezelf, dat je geen tijd meer hebt voor zulke 'kinderachtige dingen'? Alleen die tijd is verloren tijd, waarin we onze ziel niet de ruimte laten om van het geschenk van het leven te genieten. Een leven dat uitgedrukt wordt in vreugde, schoonheid en liefde. Een prachtig leven, ondanks alles. Een leven, waarin de ziel besloten heeft dat te erkennen, want ze wil vrij zijn.