Bomen Boodschap

 Nu de boel weer wat op gang komt, merk je hoe je er eigenlijk niet aan toe bent. Het liefst zou je nog diep onder de dekens duiken en zo ver mogelijk bij de wereld vandaan blijven. Er is nog zoveel te voelen in je, lief mens, en nog zoveel te ontdekken. Je wilt nog zo graag bij jezelf blijven zonder dat je je aandacht moet (ver)delen met de buitenwereld. Met de ander. Je hebt er gewoon echt even geen ruimte voor, en misschien heb je er zelfs ook gewoon echt even helemaal geen zin in. Je wilt alleen maar naar jezelf luisteren, omdat er diep in jou iets leeft dat wil vertellen. Dat wil vertellen hoe het zich voelt. Dat wil ontdekken, maar dan op eigen tempo. Dat wil ervaren en vooral even wil voelen hoe het opnieuw moet staan in die eigen kracht.

Eigenlijk loop je precies op schema, want de winter leent zich ook voor die behoefte om diep in jezelf te duiken en ver weg te blijven van de buitenwereld. Maar ook wat je de laatste weken voor het eind van vorig jaar voor je kiezen hebt gehad, geeft daar een extra dimensie aan. Je hebt gewoon geen ruimte voor de verhalen van de ander, omdat je nog zo bezig bent te ontdekken hoe het allemaal leeft in jou en hoe je vorm wilt geven aan nieuwe dingen. Daar heb je tijd voor nodig, en dus mag je kijken waar je die ruimte voor jezelf kunt maken. Waar je even weer kunt landen op je eigen bodem om rustig met nieuwe ogen de wereld in te kijken. Wie ben jij zonder dat wat je altijd dacht nodig te hebben? Wie ben jij zonder die persoon naast je? Wie ben jij als je loslaat wat je kent? Wie ben jij als je meer van jezelf laat zien? Wie ben je nog meer? Dat zijn allemaal vragen die essentieel zijn in deze periode en die nodig hebben dat je daar tijd en ruimte voor maakt. Je wilt niet meer doen wat je deed. Op alle fronten. Dus wat dan wel? En daar is die ruimte zo belangrijk voor: om in jou te investeren. Niet meer in de verhalen van de ander, maar in JOU.