The Jungle Book (2016)

 Jongemannenwelp Mowgli leeft tussen de wolven in de jungle en leert al snel leven tussen zijn wolvenroedel en alle dieren die de jungle bewonen. Maar wanneer de gemene tijger Shere Khan Mowgli's leven bedreigt, biedt zwarte panter Bagheera aan om Mowgli mee te nemen naar een nabijgelegen mensendorp waar hij veilig zal zijn voor de toorn van de tijger. Onderweg raakt Mowgli verstrikt in een reeks ontmoetingen met een sluwe slang genaamd Kaa, een meedogenloze gigantopithecus genaamd King Louie en een luie beer genaamd Baloe, die al snel zijn gids wordt voor de 'berenbehoeften' van het leven.

Met een uitstekende stemmencast presenteert The Jungle Book een kleurrijke reeks gedenkwaardige personages. Idris Elba als Shere Kahn is huiveringwekkend formidabel met zijn keeldreigementen. Ben Kingsley brengt adel en wijsheid in de slanke junglekat Bagheera. In haar korte sequentie als de python Kaa geeft Scarlett Johansson met een magnetische stem het achtergrondverhaal van de film weer. Giancarlo Eposito's Akela en Lupita Nyong'o's Raksha zorgen voor de felle patriarch en beschermende moederlijke sfeer die hun personages nodig hebben. Christopher Walken als de orang-oetan van de maffiakoning die wacht op uitsterven is een vreemd verrukkelijk gezicht, vooral als hij begint te zingen. Bill Murray als de manipulatieve luiaardbeer Baloo is een publiekslieveling omdat hij de grens tussen irritant en schattig vervaagt. Zelfs de kleinere dieren (stekelvarken, dwergzwijn, eekhoorn, enz.) weten de show te stelen als bron van komische opluchting.

In zijn eerste speelfilmoptreden krijgt Neel Sethi als jonge Mowgli de taak om het wonder te verkopen en de menselijkheid van dit verhaal uit te beelden. Gezien het feit dat hij in principe binnen de grenzen van zijn verbeelding en een green screen-ruimte voor de hele film werkt, slaagt hij erin om alles geloofwaardig te maken: de schoonheid en het gevaar van de jungle, zijn kinetische en charismatische karakter en zijn diepe band met de dieren. . Dit is natuurlijk voor een groot deel te danken aan de regie van Jon Favreau. Een magische scène in de film (en mijn favoriet!): een baby van Mowgli en Bagheera raakt onschuldig Bagheera's gezicht aan. Het is een mooi moment, een herinnering dat er in ieder van ons een zaadje van menselijkheid zit.

Geen slechte film om te zien en mijn dochter genoot ervan...