De Heineken Ontvoering (Film, 2011)
De Amsterdamse familie van Rem leeft in een nachtmerrie sinds zijn vader een alcoholmisbruikprobleem kreeg dat verband hield met zijn werk voor de brouwerijdistributie van multinational Heineken en werd ontslagen voordat deze terminaal werd. Rem (Reinout Scholten van Aschat) ontdekt dat zijn pestkopcollega Cor (Gijs Naber) van plan is een zakenman met twee gekke acolieten te ontvoeren. Rem overtuigt hen om hem binnen te laten en hoger te mikken, bierkoning Alfred Heineken (Rutger Hauer), nadat hij bijna werd overreden en achtergelaten met een symbolisch bankbiljet door zijn chauffeur. Ze doen alsof ze Heineken en zijn chauffeur naar Duitsland hebben gebracht en een enorm losgeld hebben geïnd. Heineken huurt privédetectives in en zet de Nederlandse en Franse politie onder druk, die de bende al snel arresteren. Het gebrekkige uitleveringsverdrag, dat moet worden herzien maar te laat, verhindert een Nederlands spoor voor Rem en Cor, maar de Franse autoriteiten vliegen ze naar de Franse helft van het Antilliaanse eiland St. Martin en het geld van Heineken wordt royaal verdeeld in een complot om het paar te verdrijven over de eilandgrens, op Nederlandse bodem.
Freddy Heineken werkte bijna 50 jaar bij zijn gelijknamige bedrijf en werd uiteindelijk president. Hij was de drijvende kracht achter de uitgroei van Heineken tot een internationaal merk. Hij trouwde met Lucille Cummins, een Amerikaan uit een bourbonfamilie. Hij stond aan de top van het Nederlandse zakenleven.
In 1983, zes jaar voor zijn pensionering, werden hij en zijn chauffeur Ab Doderer ontvoerd en voor losgeld vastgehouden door een bende Amsterdamse kleine criminelen: Cor van Hout, Willem Holleeder, Jan Boelaard, Frans Meijer en Martin Erkamps. Zij eisten en kregen een losgeld van 35 miljoen gulden. Ze ontsnapten met succes naar Frankrijk, waar ze uiteindelijk werden opgepakt en uitgeleverd aan Nederland om tijd te winnen. Een deel van het geld is nooit gevonden. Meijer vluchtte een tijdje naar Paraguay, maar ook hij werd uiteindelijk opgepakt.
Holleeder heeft zijn tijd uitgezeten en werd in 1992 vrijgelaten. (Hé, dit is Nederland.) Hij werd rijk en goed verbonden in de Nederlandse onderwereld en werd later veroordeeld voor een andere beroemde misdaad. In de ogen van de Nederlandse media is hij berucht geworden, de bekendste crimineel van het land.
De Nederlandse regisseur Maarten Treurniet heeft een film gemaakt over deze zeer bekende misdaad. Echter, zoals in de meeste Nederlandse historische films staat het vertellen van een goed verhaal voorop, waardoor de film bewust niet helemaal historisch accuraat is. Zo wordt de vrouw van Heineken als Nederlandse afgebeeld. Holleeder en anderen hebben geklaagd over de onnauwkeurigheden in de film, Holleeder heeft zelfs vanuit de gevangenis geprocedeerd om bezwaar te maken tegen de manier waarop hij werd geportretteerd en de onnauwkeurige details. Holleeder is in de film omgedoopt tot "Rem".
Ook al klopte het verhaal niet helemaal, toch bracht het de hele zaak voor mij tot leven. Ik vond het een goede film. Het verhaal, het tempo, het acteren en de technische aspecten werkten allemaal goed. Het melodrama dat je vaak in Nederlandse films ziet, werd afgezwakt.
De film draaide om de persoonlijke relatie tussen Heineken en Holl..., eh, Rem. Beschaving is een dun laagje fineer. Niemand van ons, zelfs de rijken, is ooit zo ver verwijderd van de darwinistische wereld van het schoolplein. De film Heineken vindt het niet prettig om geterroriseerd te worden door Rem, maar Rem begrijpt de impact van fysiek geweld. De film heeft Holleeder voor mij onverwacht gehumaniseerd en op een gegeven moment geprobeerd te laten zien dat de slechte jongen Rem zelf het slachtoffer was van de omstandigheden.
De prestatie van Rutger Hauer was voortreffelijk: hij WAS Freddy Heineken. Reinout Scholten van Aschat (die echt op de jonge Holleeder lijkt) bracht het personage tot leven. Hij projecteerde zowel het fysieke magnetisme als de gemene geest van de narcistische pestkop.
Ik heb genoten van deze film voor wat hij was. Voor mij was het een van de beste Nederlandse films sinds een tijdje, en dat is het nog steeds. Wij, mijn dochter en ik raden deze film aan. Het was echt een goede film voor Nederlandse begrippen.....
In 1983, zes jaar voor zijn pensionering, werden hij en zijn chauffeur Ab Doderer ontvoerd en voor losgeld vastgehouden door een bende Amsterdamse kleine criminelen: Cor van Hout, Willem Holleeder, Jan Boelaard, Frans Meijer en Martin Erkamps. Zij eisten en kregen een losgeld van 35 miljoen gulden. Ze ontsnapten met succes naar Frankrijk, waar ze uiteindelijk werden opgepakt en uitgeleverd aan Nederland om tijd te winnen. Een deel van het geld is nooit gevonden. Meijer vluchtte een tijdje naar Paraguay, maar ook hij werd uiteindelijk opgepakt.
Holleeder heeft zijn tijd uitgezeten en werd in 1992 vrijgelaten. (Hé, dit is Nederland.) Hij werd rijk en goed verbonden in de Nederlandse onderwereld en werd later veroordeeld voor een andere beroemde misdaad. In de ogen van de Nederlandse media is hij berucht geworden, de bekendste crimineel van het land.
De Nederlandse regisseur Maarten Treurniet heeft een film gemaakt over deze zeer bekende misdaad. Echter, zoals in de meeste Nederlandse historische films staat het vertellen van een goed verhaal voorop, waardoor de film bewust niet helemaal historisch accuraat is. Zo wordt de vrouw van Heineken als Nederlandse afgebeeld. Holleeder en anderen hebben geklaagd over de onnauwkeurigheden in de film, Holleeder heeft zelfs vanuit de gevangenis geprocedeerd om bezwaar te maken tegen de manier waarop hij werd geportretteerd en de onnauwkeurige details. Holleeder is in de film omgedoopt tot "Rem".
Ook al klopte het verhaal niet helemaal, toch bracht het de hele zaak voor mij tot leven. Ik vond het een goede film. Het verhaal, het tempo, het acteren en de technische aspecten werkten allemaal goed. Het melodrama dat je vaak in Nederlandse films ziet, werd afgezwakt.
De film draaide om de persoonlijke relatie tussen Heineken en Holl..., eh, Rem. Beschaving is een dun laagje fineer. Niemand van ons, zelfs de rijken, is ooit zo ver verwijderd van de darwinistische wereld van het schoolplein. De film Heineken vindt het niet prettig om geterroriseerd te worden door Rem, maar Rem begrijpt de impact van fysiek geweld. De film heeft Holleeder voor mij onverwacht gehumaniseerd en op een gegeven moment geprobeerd te laten zien dat de slechte jongen Rem zelf het slachtoffer was van de omstandigheden.
De prestatie van Rutger Hauer was voortreffelijk: hij WAS Freddy Heineken. Reinout Scholten van Aschat (die echt op de jonge Holleeder lijkt) bracht het personage tot leven. Hij projecteerde zowel het fysieke magnetisme als de gemene geest van de narcistische pestkop.
Ik heb genoten van deze film voor wat hij was. Voor mij was het een van de beste Nederlandse films sinds een tijdje, en dat is het nog steeds. Wij, mijn dochter en ik raden deze film aan. Het was echt een goede film voor Nederlandse begrippen.....
Reacties
Een reactie posten