Het Huis met de Hoofden
Het Huis met de HoofdenKeizersgracht 123
De onverschrokken dienstmaagd:
Op een voorjaarsavond in de 17de eeuw is het dienstmeisje Elsje alleen thuis in het grote huis aan de Keizersgracht 123. Ze zit op de onderverdieping te breien als ze plotseling wordt opgeschrikt door een vreemd geluid. Elsje pakt een brandende kaars en gaat op onderzoek uit. Het geluid leidt haar naar de kelder, waar ze rovers een klein raampje ziet openbreken. De kaars waait uit, maar in het donker weet zij een handzame bijl te vinden waarmee ze zich achter het venster posteert. Zij hoort het gebrom van zware mannenstemmen: een woeste kerel "met ruwen baard" wringt zich naar binnen. "Stil, ik weet al het goud en zilver te vinden, ik zal jullie helpen maar ik moet ook mijn deel hebben", fluistert Elsje de indringer toe. Aangemoedigd door deze woorden komt hij verder door het raampje gekropen, totdat zij met een fikse slag van de bijl zijn kop van zijn romp slaat. Ook de overige vijf bandieten trappen in de val en eindigen onthoofd en ontzield op de keldervloer. Na afloop van de slachtpartij keert de dienstmeid terug naar de keuken, waar ze rustig verder breidt aan een kous. Een uur later komen de bewoners thuis en Elsje wijst hen op de stapel bloedige rompen en hoofden. Nadat zij van de schrik zijn bekomen, doet zij haar verhaal. Mijnheer vindt dat Elsje zich buitengewoon moedig en trouw heeft gedragen in de verdediging van zijn huis en haard. Als beloning laat hij zes stenen hoofden in de gevel van het huis aanbrengen, die nog altijd te zien zijn.
Foto rond 1900, fotograaf onbekend.
Reacties
Een reactie posten