De oneindige reis van liefde

 De oneindige reis van liefde..

In de stille omhelzing van eenzaamheid,
vestigt zich een diep begrip - een erkenning dat elk leven..
uiteindelijk zijn einde moet vinden.
Toch is er op dit moment..
een diepe waardering .....voor de liefde die omringt.
Met zegeningen...... als gekoesterde schatten
begint het besef.... dat sommigen minder geluk hebben,
hun leven raakt.... door minder connecties.

Samen zittend ...in gedeelde stilte,
zwelt het hart van dankbaarheid... voor de aanwezigheid
van degenen... die er het meest toe doen.
Het bewustzijn van fouten ....uit het verleden blijft hangen,
een herinnering... aan menselijke onvolmaaktheid,
maar overschaduwd door de kracht....
die wordt gevonden in kwetsbaarheid en eerlijkheid.

Als je in de ogen van een geliefde kijkt,
wordt de essentie... van geven.... en ontvangen duidelijk.
Hier,... in deze heilige ruimte,... is liefde onvoorwaardelijk,
een kracht.... die er niets voor terug nodig heeft.
Het is een zachte herinnering...
dat ware rijkdom... niet ligt in bezittingen,
maar in de diepte ...van menselijke verbondenheid
en de bereidheid.... om vrij te geven.

In een wereld.... die vaak kan verwonden,
fungeert deze liefde.... als een balsem,
een toevluchtsoord.... voor de chaos.
De onuitgesproken woorden -
"Ik heb je nodig,... ik wil je" - ......echo met oprechtheid.
Het hart,... blootgelegd,.... erkent de diepte.... van zijn verlangen
en de vreugde ...die gevonden wordt... in wederzijds begrip.

Terwijl de reis van het leven..... zich ontvouwt,
blijft de belofte... van eeuwige verbinding.
"Hou me vast.. tot ik sterf,"
wordt niet alleen een smeekbede,
maar ook een bewijs van een liefde... die het fysieke rijk overstijgt,
een liefde die verder zal bestaan... dan dit leven,
en elkaar weer.... aan de andere kant ontmoeten.

-Etherische echo's