Ik ben je vergeten

 Ik ben je vergeten, je naam.

Jou treft géén blaam.

Ik kan er niet opkomen.
Vroeger, kon ik het dromen.

Je oogt zo bekend.
Ik weet wie je bent.
Vergeef me, ik zit opgesloten tussen mijn muren.
Hoe lang het zal duren.
Ook dat weet ik niet, dagen, uren.

Ik hoor je stem, maar je woorden niet.
Je ogen, ik zie verdriet.

Een traan,
laat hem gaan.
Waarom ook weer.
Heb ik pijn?
Wil je niet bij mij zijn?

Ik herken je, maar waarvan.
Ik observeer, maar kan,
steeds minder onthouden, zie door mijn ogen.
Maar voel me bedrogen.

Niets klopt meer, mijn waarheid is niet de jouwe, niet meer.
Het doet zeer.

Ik ben je vergeten, maar niet wie je was, wat we hadden, jij en ik, ik en jij.
Blij,
het moment nog te hebben, nog te zijn, nog te leven.
Ons gegeven.

Ik ben je nog niet vergeten, kom je morgen weer..
Stomme nare Alzheimer

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final