Weet je nog
Weet je nog
Toen de dagen nog simpel waren en de stilte aan onze voeten lag
En avonden in verlaten straten vertelden over hoop
Met op elke hoek
De geur van een andere bloem
slechts één moment
Die leefden
In elke aanraking van jouw hand
tegen de mijne
Weet je nog
Toen jij en ik
Voldoende waren om te dromen over later
Maar wat als vroeger later wordt en later nooit komt
Als het voor altijd door mijn lijf blijft zweven en toch steeds weer door mijn vingers glipt
Ongrijpbaar
Als goud in de Sahara
Wat als het oplost in de tijd
Als regendruppels in wollen vezels
Mijn lief
Maak dan opnieuw iets van niets
En neem mij mee
Naar de tijd toen de dagen
nog simpel waren
En geluk
Voelbaar trilde
Op mijn lippen
Reacties
Een reactie posten