Outlander seizoen 5

Na vier seizoenen van geseling, schipbreuk, bloedige veldslagen, gedurfde ontsnappingen van lafhartige roodjassen en zelfs een paar onthoofdingen (RIP de hertog van Sandringham en heks Geillis), begint seizoen vijf van Outlander met iets wat je niet zou verwachten: een blijde gebeurtenis.

In navolging van een traumatisch seizoen vier waarin ze werd verkracht en hij werd verkocht aan de Mohawks (wauw, deze jongens hebben wat pech), stappen het tijdreizende stel Brianna (Sophie Skelton) en Roger (Richard Rankin) in het huwelijksbootje op de 18e plaats. North Carolina tijdens een bijeenkomst waar trotse ouders Jamie en Claire Fraser (de geweldige Sam Heughan en Caitriona Balfe) de Schotse clans van heinde en verre uitnodigen om het huwelijk van hun dochter te vieren.

Het heeft alle prachtige details die je zou verwachten van een serie die altijd uitblonk in verbluffende kostuums en uitgebreide decors. In de tijd die is verstreken sinds het einde van het vorige seizoen, is Jamie begonnen met het bouwen van een grotere woning bij Fraser's Ridge en we zien het met onvolledige interieurs en onafgemaakte muren - en we krijgen een eerste glimp van de dokterspraktijk die hij voor Claire heeft gebouwd . Hoe durf je te wedden dat er voor het einde van het seizoen een of twee bloederige operaties in die kamer zullen plaatsvinden?

Wat nog belangrijker is, alle personages die fanfavorieten zijn geworden, krijgen ook schermtijd (en hints van sappige aankomende verhaallijnen). Niet alleen Jamie en Claire, en Roger en Bree, maar ook Jamie's eigenwijze stiefdochter Marsali (Lauren Lyle) en haar man Fergus (Cesar Domboy), voortvluchtige Murtagh (Duncan Lacroix), Jamie's stoere tante Jocasta (Maria Doyle Kennedy), onstuimige Lord John Gray (David Berry) en sympathieke buitenmens John Quincy Myers (Kyle Rees).

Ja, de bende is er allemaal (met uitzondering van de arme Young Ian, die bij de Mohawk in Roger's huis woont, en producenten zullen niet onthullen wanneer en of hij terug zal zijn).

De eerste aflevering – genaamd 'The Fiery Cross' naar het boek waarop dit seizoen is gebaseerd – is een vreugdevolle opening van het seizoen waarin zowel relaties als mogelijke toekomstige drama's centraal staan, en het grijpt terug op enkele van de beste afleveringen van voorgaande seizoenen van Outlander - de seizoenen die de Schotse cultuur en geschiedenis vierden en zich concentreerden op de cast van het kernensemble, zoals 'The Gathering' en 'Rent' van seizoen één en 'First Wife' van seizoen drie.

Dat is geweldig nieuws, want terwijl het eerste seizoen van Outlander – met zijn vrouw-uit-de-tijd-verhaallijn, centrale romance tussen Jamie en Claire, en de weergave van het 18e-eeuwse Schotland (en die akelige Engelse roodjassen) – kijkers naar zich toe trok, sommige vielen buiten de boot toen het verhaal in de daaropvolgende seizoenen drastisch veranderde.

Seizoen twee verplaatste het verhaal naar het Franse Hof en verzandde af en toe in de Parijse politiek (hoewel de jurken prachtig waren), en hoewel het derde seizoen een aantal belangrijke hoogtepunten had – zoals de hereniging van Jamie en Claire na 20 jaar uit elkaar te zijn geweest – had het ook een paar WTF-momenten die mensen afschrikken, waaronder de eerder genoemde schipbreuk (eigenlijk twee) en een bizarre aflevering waarbij Claire aanspoelde op een strand en vervolgens werd opgenomen door een gekke missionaris die nogal te gehecht was aan zijn geiten.

Vorig seizoen - waarin de Frasers zich in North Carolina vestigden - was spannend en dramatisch, met de nadruk op de ontheemde indianen, de slaven op de plantages en Bree's aanval door de afschuwelijke Stephen Bonnet (een verhaallijn die dit seizoen zal worden voortgezet - Outlander schuwt nooit weg van het tonen van de gevolgen van een trauma, van Claire's miskraam tot Jack Randall's marteling van Jamie, en nu is het Bree die PTSS voor haar familie verbergt).

Het bevatte geweldige prestaties van de vier hoofdrolspelers, maar ondanks dat het het beste seizoen sinds het eerste was, ontbrak er één ding dat het eerste seizoen zo kijkbaar maakte: gevoel voor humor.