Bomen Boodschap

 Je kunt niet meer om de dingen heen. Je kunt niet meer ontzien wat je ziet. Je kunt niet meer goedpraten wat er voor je neus staat. Je kunt het niet meer, lief mens. Het leven laat het je zien. Het contrast van wat er kan zijn en wat er nu is. Wat zo bekend voor je is (geweest) en wat er nog meer mogelijk is. Jij hoeft er alleen maar voor te kiezen. Alleen maar dat. Stapje voor stapje mag jij ervoor kiezen een andere richting op te gaan. Op jouw tempo. Maar dat het een andere richting op mag gaan, is wel duidelijk. Daar kun je niet meer omheen.

Je hebt de afgelopen jaren mogen leren waarom je deed wat je deed. Koos wat je koos. Hoe ontzettend in de war je was. Hoe het leven je heeft geduwd in allerlei rollen en ideeën over jezelf. Hoe het je heeft aangeleerd te kiezen voor situaties die niet gezond voor je waren. Waarom je koos voor de onveiligheid. Je wist niet beter. Je kon niet anders. Maar de afgelopen jaren hebben je ogen geopend. Je hebt geleerd over jezelf. Over hoe het leven werkt. Over hoe het in jou werkt en vooral, wie jij bent. En er zijn nog zoveel meer laagjes om te ontdekken aan en in jou, lief mens. Maar dat mag met meer zachtheid. Met meer rust. Elke dag biedt jou die kans om weer iets in jezelf te zien wat je niet eerder zag. Waarin je de ruimte voor jezelf mag creëren om het beste in jezelf naar boven te (laten) halen. Het gaat niet meer om jezelf afbreken om jezelf passend te maken. Het gaat om de ruimte die je pakt, die je krijgt, om het allerbeste van jezelf naar boven te halen en neer te zetten. Jij bent een liefdevol mens. Alles wat je deed en doet, komt uit de puurheid van jouw diepste. Dat mag nooit en te nimmer worden afgebroken, maar worden gevierd. Bejubeld. Aangemoedigd. Dáár heb je te zijn, lief mens, dáár en nergens anders.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai