Ik heb mijn jaren geteld
Ik heb mijn jaren geteld
en realiseerde me dat iknog minder tijd om te leven heb,
dan ik tot nu toe geleefd heb.
Ik voel me een kind dat een pak snoepjes gewonnen heeft: eerst at ik ze met plezier op
maar toen ik me realiseerde dat er weinig over was, begon ik ze intens te proeven.
Ik heb het geduld niet meer
om absurde mensen te verdragen die,
ondanks hun chronologische leeftijd,
Niet volwassen geworden zijn.
Mijn tijd is te kort:
Ik wil de essentie,
mijn geest heeft haast.
Ik heb niet veel snoep
In het pakje meer.
Ik wil mensen naast me,
mensen die het weten:
hoe te lachen om hun fouten,
die niet opgeblazen zijn door hun eigen triomfen
en die verantwoordelijkheid nemen voor hun daden.
Zo wordt de menselijke waardigheid verdedigd
en we leven in waarheid en eerlijkheid.
Het zijn de essentiƫle dingen die het leven nuttig maken.
Ik wil mezelf omringen met mensen
die weten hoe ze de harten van diegenen kunnen raken die harde slagen van het leven hebben doorstaan,
die geleerd hebben om te groeien met zoete aanrakingen van de ziel.
Ja ik heb haast
Ik heb haast om te leven met de intensiteit die alleen volwassenheid kan brengen.
Ik ben niet van plan om de overgebleven toetjes te verspillen.
Ik weet zeker dat ze voortreffelijk zullen zijn,
veel meer dan die ik tot nu toe gegeten hebben.
Mijn doel is om tevreden het einde te bereiken
en in vrede met mijn dierbaren en mijn geweten.
We hebben twee levens
en het tweede begint wanneer je je realiseert dat je er maar Ć©Ć©n hebt.
Reacties
Een reactie posten