Bomen Boodschap

 Lief mens, het is zo belangrijk om je eigen ruimte te nemen. Om die te hebben. Je eigen ruimte waar je thuis kunt komen in jou. Waar je kunt voelen wat er allemaal speelt zonder dat ze zich vermengen met de gevoelens en behoeftes van de ander. Zonder dat de ander die ruimte inneemt. Jouw ruimte is essentieel om te ontdekken wie je bent, waar je staat, wat je wilt, hoe je je voelt. Gewoon even de rust hebben om niet bezig te zijn met de ander.

Lang heb je niet gemerkt hoeveel ruimte de ander nam. Dacht je dat het normaal was. Dat je juist, door je eigen ruimte af te staan, verbinding kon maken. Geliefd zou zijn, misschien zelfs wel. Je hebt lange tijd niet geweten dat de ruimte die er was eigenlijk voor jouzelf bedoeld was en hebt hem gevuld met de leegte van de ander, die uiteindelijk niet te vullen was en is. Jij hebt niets te maken met de leegtes van de ander. Jij hebt te maken met jou. Met hoe jij de wereld ziet en hoe jij in het leven wilt staan. Hoe jij de liefde in je hart wilt uitdragen en hoe jij jezelf kunt geven wat er nodig is. Lang is dat anders geweest, maar stukje bij beetje trekt de verwarring op als het gaat om verbinding leggen. Want de manier die je kende, is niet de manier die per se voedend was en is voor jou. Het komt allemaal altijd weer terug op dat wat vanaf het allereerste begin beschikbaar was voor jou en dat je moest overleven. En hoe meer je voelt dat je niet meer afhankelijk bent van kwaliteit van leven, hoe meer je kunt voelen hoeveel kracht er toch werkelijk in je eigen bodem schuilt.

Die leegte, lief mens, is niet te vullen. Dat is nooit jouw taak geweest. Jij hebt te maken met jou. Met hoe jij jouw leven invult en vooral dat jij er kunt zijn voor de ander zonder dat jij alles in jezelf op hoeft te geven en volledig beschikbaar moet zijn. Verbinding zou een prachtig spel van geven en nemen mogen zijn, en hoe meer jij dat kunt zien, hoe meer je daarvan in je leven kunt creƫren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Ekster

Gone with the Wind (1939)

Vraag me niet hoe ik altijd lach

Kraai