I Am Because We Are (2008)

 Een kijkje in het leven van de ruim 1 miljoen wezen in Malawi in de nasleep van de aidspandemie. Het biedt hoop en echte oplossingen voor de uitdagingen waarmee mensen in extreme armoede worden geconfronteerd.

Ik ben omdat wij zijn

Het op één na armste land ter wereld. Een plek waar 66% van de bevolking leeft van minder dan $1 per dag. Een plek waar kinderen niet naar de middelbare school kunnen omdat ze niet de $10 per semester hebben. Dit is Malawi.

Malawi is ook een land met 12 miljoen mensen, waarvan er een miljoen weeskinderen zijn omdat hun ouders zijn overleden aan aids. Deze film maakt het extreem moeilijk om deze kinderen onder ogen te komen en niet het gevoel te hebben dat ze er slechter aan toe zijn dan waar ook ter wereld.

Het zou echter geen geweldige film zijn als dat alles was wat hij deed. Ondanks de armoede en ziekte en het vasthouden aan destructieve tradities en bijgeloof, biedt de film hoop voor deze kinderen en het land.

Het biedt ook lessen voor ons. Zoals JFK zei: "Onze meest fundamentele gemeenschappelijke link is dat we allemaal op deze planeet leven. We ademen allemaal dezelfde lucht in. We koesteren allemaal de toekomst van onze kinderen. En we zijn allemaal sterfelijk." Malawi is op zoek naar hulp, niet naar een aalmoes. Ze worden opgeleid om hun eigen verantwoordelijkheid voor hun leven te accepteren. Iets dat ontbreekt bij zoveel van onze buren die altijd anderen de schuld geven van hun ongeluk. Ze gebruiken deze innerlijke kracht om te glimlachen, te lachen en te zingen in het aangezicht van extreme armoede. Ze hebben onze hulp nodig om hun problemen te overwinnen en hun eigen land te laten groeien.

De zaden worden geplant, maar de noodzaak om te helpen wordt gepresenteerd in een film die iedereen zou moeten raken.