Alias Grace

"Alias ​​Grace" is een show die normaal gesproken niet per se op mijn radar zou komen als iets om naar te kijken. Ik begon ermee na een aanbeveling van een familielid, die me heel interessant vertelde "het ziet eruit als een historisch stuk, maar het is heel goed gedaan". Dat sprak me aan. Als je aan 'periodiek stuk' denkt, denk je vaak aan bedompte drama's die er oud en achterhaald uitzien, zelfs als ze nieuw zijn. Een paar komen echt naar de oppervlakte ("John Adams" een tijdje terug komt voor de geest), maar velen verblijven gewoon in dat "modderige midden". Gelukkig is "Alias ​​Grace" een historisch stuk dat absoluut perfect is gedaan, omdat het geweldige karakters creëert en naar voren brengt, tegelijkertijd een commentaar is op meer hedendaagse tijden, en beschikt over schrijven / acteren van topklasse.

Voor een basis plotoverzicht volgt "Alias ​​Grace" het verhaal van Grace Marks (Sarah Gadon), die in de gevangenis wordt vastgehouden voor de moord op Nancy Montgomery (Anna Paquin). Een psycholoog, Dr. Jordan (Edward Holcroft), heeft belangstelling voor haar zaak en besluit haar te interviewen om te bepalen of haar veroordeling legitiem is of gebaseerd is op onjuiste bekentenissen/bewijs. Door middel van deze interviews blikt Grace terug op een groot deel van haar verleden en vult ze het achtergrondverhaal in tot de dag van de moord zelf.

De belangrijkste reden waarom "Alias ​​Grace" zo goed werkt, is omdat het gewoon een ongelooflijk geschreven show is. Wat grappig is, is dat de belangrijkste verwaandheid (Grace wordt geïnterviewd door Dr. Jordan) iemand zou kunnen doen denken dat dit een "gekkenhuis" of gevangenisgerichte show was. Hoewel misschien nominaal de leidraad voor de show, komt het echte 'vlees' in het verhaal van Grace's leven en de gebeurtenissen die haar in de loop van haar leven overkomen. Met behulp van de tekst van Margaret Atwood schetsen de filmmakers hier echt een diepgeworteld beeld van hoe het leven waarschijnlijk bestond voor vrouwen (en mannen) in die periode. Zoals ik al eerder zei, hebben historische stukken vaak de neiging om "zachter te worden aan de randen", maar "Alias ​​Grace" trekt er geen doekjes om. Het kan vrolijk en vrolijk zijn, maar ook verontrustend en stug.

Een ander hoogtepunt is het optreden van Gadon als Grace, die waarschijnlijk een prijs verdient. Hoewel de hulppersonages ook geweldig zijn, is dit Gadon's show om te dragen, en ze draagt ​​het! Je kunt niet anders dan meegesleept worden in haar verhaal, aangezien ze van begin tot eind zo'n breed scala aan emoties en acties vertoont.

Ik zal hier geen details verklappen, maar laat me dit zeggen: voor de eerste vijf afleveringen is "Alias ​​Grace" een 8-sterren, "zeer goed" type show. De laatste (zesde) aflevering geeft het een 10/10 "uitstekend" status. Die finale is een van de beste losse afleveringen van televisie die ik heb gezien sinds "The Leftovers" de ether verliet. Ik zat letterlijk op het puntje van mijn stoel, met mijn mond open toen de aftiteling rolde.

Eindoordeel: weer een stap in de goede richting (en een grote!) voor Netflix Original-programmering, na "Mindhunter" en "Stranger Things S2". Netflix heeft het afgelopen jaar laten zien dat het "met de grote jongens kan spelen" als het gaat om originele programmering, en dat is ook een nettowinst voor liefhebbers van hoogwaardige scripttelevisie.