Je verliest niet zomaar iemand één keer
Je verliest niet zomaar iemand één keer...
Iemand verlies je niet zomaar één keer.
Je raakt ze kwijt als je 's nachts je ogen sluit.
En zoals je ze elke ochtend opent.
Een ongebruikt koffiekopje.
Een lege stoel.
Een paar schoenen zijn er niet meer.
Je raakt ze kwijt als de zon ondergaat.
En de duisternis sluit zich in.
Je verliest ze terwijl je je afvraagt.. waarom.
Starend voor je uit.
Op de belangrijke dagen zijn ze er niet meer bij...
Verjaardagen.
Verjaardagen.
Afstuderen
Vakantie.
Bruiloften.
En alle gewone dagen ook niet.
Je raakt ze kwijt in een lied dat ze vroeger zongen.
De geur van hen....
Een stukje van hun favoriete taart.
Je raakt ze kwijt in gesprekken die je nooit zult meer zult hebben.
Alle woorden onuitgesproken.
Je raakt ze kwijt op alle plaatsen waar ze zijn geweest.
En alle plaatsen waar ze graag heen wilden.
Je verliest ze in wat had kunnen zijn.
En alle dromen die je deelde.
Je raakt ze kwijt als de seizoenen veranderen.
De sneeuw waait.
De bloemen bloeien.
Het gras groeit.
De bladeren vallen.
Je raakt ze steeds meer kwijt.
Dag na dag.
Maand na maand.
Jaar na jaar.
Je raakt ze kwijt als je de kapotte stukken oppakt.
Je leven opnieuw begint.
Je raakt ze kwijt als je het beseft dat dit jouw nieuwe realiteit is.
Ze komen niet terug.
Maakt niet uit hoeveel
Je mist ze of nodig hebt.
Hoe hard je ook bidt.
Ze zijn weg.
En ik moet doorgaan.
Alleen...
De tijd marcheert voort en voert hen steeds verder mee.
Je verliest ze naarmate je haar witter wordt en je lichaam buigt naarmate je ouder wordt.
Je geheugen vervaagt.
En de details beginnen te vervagen.
Hun gezicht staart je aan vanaf een vervaagde foto.
Iemand die je vroeger kende.
Je denkt dat je misschien ooit van ze hebt gehouden.
Een lange tijd geleden.
Vroeger.
Toen je heel was.
Iemand verlies je niet zomaar één keer.
Je raakt ze elke dag kwijt.
Opnieuw en opnieuw.
Voor de rest van je leven.
Reacties
Een reactie posten