Het leven test ons elke dag.

Het leven test ons elke dag.

Laat ons daar naakt achter voor een harde realiteit en wacht op onze reactie. Soms wordt wat we denken dat van ons is van ons weggenomen zonder enig bezit over die persoon te hebben.

Dus, uit het niets en precies op het moment waarop we wachtten op nog een belofte die naar eeuwigheid ruikt, arriveert het leven en scheurt ons het net waarvan we dachten dat het ons kon en zou moeten beschermen tegen vallen. Zonder meer, niet waarom, stuurt ze degenen die we kiezen naar een ander pad, waardoor we sprakeloos en sprakeloos zijn, niet wetende hoe we onze reis verder moeten zetten

Het probleem is dat we denken dat er eeuwigheid in onze keuze zit en het leven bepaalt de tijd. En daar, op dat moment wilden we zoet, het leven geeft ons het bittere. Ons om en om en om wisselen van een liefde die niet bij ons hoorde tenslotte zijn we alleener dan we waren.

Op dat moment begrijpen we dat ongewenste eenzaamheid een pijn is die moeilijk te helen is. En als we zoeken naar degenen die niet in onze geschiedenis passen, verliezen we uiteindelijk het noorden. Wat zeker is, is dat een gehavend hart niet weet welke richting het zuiden is en zich terug kan trekken in plaats van vooruit.

Het leven is gewoon zo, een bastaard die het einde schrijft van een verhaal dat nog niet begonnen was. We zouden samen naar de zonsopgang kijken en de maan had niet eens tijd om naar ons te glimlachen.

Nu opstaan en vooruit gaan

Daag het leven uit om naar je te glimlachen, wanneer het overspoeld kan worden met de tranen die ze graag willen loslaten.

Maar er is meer leven te leven dan tijd te lijden!

@Angela Caboz