Bomen Boodschap

 Lang ben je zoekende geweest naar een thuis. En misschien ben je dat in sommige laagjes nog steeds. Je thuis voelen. Er zijn momenten in jouw leven geweest, misschien waren ze van korte duur, dat je dat wel hebt gevoeld en dat dit onbewust nog altijd een drijvende kracht is die jou voortduwt naar het zoeken van ditzelfde. Het leven neemt je in deze stroming mee naar momenten in jouw leven waarin je dit ook hebt gevoeld en het laat je zien hoe essentieel dit is geweest. Dat er echt momenten van koestering zijn geweest. Misschien niet altijd op de manier die jij nodig had, maar er zijn momenten in jouw leven, in jouw jonge leven, die je een gevoel van thuis gaven en dat is wat je telkens weer nastreeft.

In deze veranderende tijd neem je afscheid van iets wat allang niet meer is. Het vraagt van en aan jou om ernaar te kijken en te voelen. De momenten, de herinneringen. Iets wat niet meer terug gaat komen maar wat wel een grote invloed heeft gehad. Voor een lange tijd heb je het alleen moeten doen, lief mens, en het leven neemt je mee naar momenten waarin je je gedragen voelde. Dat is een hele lange tijd niet zo geweest en er is misschien nog altijd een deeltje van jou dat zoekende is en blijft naar die momenten dat het wel zo was. Jagend naar die herinneringen uit het verleden. Maar het is echt tijd om een ander tijdperk in te gaan. Afscheid te nemen van wie je was. Om steeds meer te zien wie je bent. Om afscheid te nemen van momenten die nooit meer zullen terugkeren maar die als herinneringen voor altijd in je hart blijven. Het leven is om te ervaren. En dat zijn hele fijne en liefdevolle ervaringen maar ook de andere kant. Het leven heeft alles in zich en telkens is het aan jou om weer terug te keren in je hart. Bij de zachtheid van jezelf. En die ruimte maak je door jezelf toe te staan fragmenten uit het verleden tot je te nemen en te voelen. Alleen maar dat heb je te doen. Voelen, ervaren en vrijlaten, waar het leven je ook mee naartoe neemt.