Storm
Storm.
Er is een storm die in mij woedt.
Gisteren , vandaag en morgen.
Ik weet ook echt niet hoe ik verder moet.
Iedere dag hetzelfde voor mijn kiezen .
Door mijzelf en anderen.
Dat wat mij doet bevriezen .
En geen macht om het te veranderen.
Ziek van spanning leef ik door .
Op dezelfde manier copend .
Voelende wat ik nu heb en ervoor .
Ervoor weg rennend , schreeuwend en huilend .
Er zit een nare preker in mijn hoofd.
Twijfelend aan alles wat ik doe en laat .
Er is niets wat de preker looft.
Er is niets wat nog stevig staat .
Jij kan ook niks goed doen.
Zweeft er door mijn hoofd.
Het zijn de teksten van toen .
Van mijn zelfvertrouwen beroofd .
Als zand glipt het door mijn handen .
Het vertrouwen verdwijnt met iedere korrel.
Door het besef knars ik met mijn tanden .
Als ik zelf de angst weer opborrel.
Pijn in mijn hele lichaam .
Het is weer van alle dag .
Wegkwijnen doe ik langzaam.
Omdat ik lang geleden geen uitweg meer zag .
Reacties
Een reactie posten