Er was ooit eens een meisje
Er was ooit eens een meisje,
Met stemmen in haar hoofd.
Ze houdt dit voor zichzelf,
Dat had ze 'hen' beloofd.
Vaak heel luid, maar soms ook stil,
Er was ooit eens een meisje,
Met diepgewortelde angsten, angsten zo groot,
Een ongecontroleerde interesse volgde, in leven na de dood.
Alles wat ontastbaar is, trekt haar zo hard aan,
Daardoor ging ze zwevend, naast de werkelijkheid staan.
Er was ooit eens een meisje,
Dat in de menigte verdween,
Ze hield niet van de drukte, en was zo graag alleen.
Maar wanneer de avond valt, tast ze in het duister,
Dan hoort ze om haar heen, Enkel nog Gefluister.
Er was ooit eens een meisje,
Omringd door Bovennatuurlijke krachten,
Ze leefden in haar hart, haar ziel en haar gedachten.
Aanwezig elke avond, net zoals de maan,
Vloeide langs haar wang, meermaals een traan.
Gefascineerd door de sterren, het grotere geheel,
Voelde zij zich hier op aarde, een onbelangrijk deel.
Er was ooit eens een meisje,
Ze was soms heel verward,
Want haar gedachten waren in contrast, met de stem van haar hart.
Zo liep ze verloren, en geraakte zij verdwaald,
Het duurde dan ook lang, vooraleer ze de uitweg had gehaald.
Er was ooit eens een meisje,
Ze voelt een groot gemis,
Omdat ze maar niet vind, Wie ze werkelijk is.
Ze zat met heel veel vragen,
En twijfelde de sprong te wagen.
Er was ooit eens een meisje,
Niet wetende waarheen,
Bewandelde haar pad, en bewaarde elke steen.
Haar rugzak geraakte vol, te zwaar was het gewicht,
Maar toch bleef ze verdergaan, dat was ze 'hen' verplicht.
Er was ooit eens een meisje,
Met rondom haar een muur,
Ze duwde op het gaspedaal, maar miste iemand aan het stuur.
In de onmogelijkheid om te stoppen, ging zij veel te snel,
Ze Negeerde elk signaal, Negeerde de alarmbel.
Er was ooit eens een meisje,
In de spiegel ging zij kijken,
Zal ze ooit, de overkant bereiken.
Er was ooit eens een meisje,
Voor de wereld, zoveel schrik,
Er was ooit eens een meisje,
En dat meisje,
Dat ben ik.
Reacties
Een reactie posten