Don't Let Go

Laten we beginnen, niet zozeer een spoiler-alert, maar meer een blaas-alert.

Als je van plan bent Don't Let Go te zien , zorg er dan voor dat je gaat voordat je vertrekt, als je begrijpt wat ik bedoel. De kans is groot dat als je de roep van de natuur hoort tijdens de tweede helft van deze film, je een belangrijke plotwending of een belangrijk moment gaat missen en geen idee hebt waar het naartoe gaat als je terugkeert van de jacks.David Oyelowo schittert als Jack Radcliff, een rechercheur moordzaken die duidelijk een zeer sterke relatie heeft met zijn jonge nichtje Ashley (een indrukwekkende Storm Reid). Haar vader, Jack's broer Garret (Bryan Tyree Henry), is onbetrouwbaar, bipolair en heeft een geschiedenis van drugsmisbruik. Familie bingo, hè?

Ashley belt Jack altijd, maar op een dag belt ze en smeekt ze om hulp. Als hij bij haar huis aankomt, vindt hij haar en haar ouders dood. Het lijkt een dubbele moord en zelfmoord te zijn, geïnitieerd door Garrett, en Jack voelt zich schuldig omdat hij zijn broer een beetje te hard heeft gepusht om zijn zaakjes op orde te krijgen.

Een paar weken later wordt het heel vreemd als Jack wordt gebeld door Ashley. En dan nog een, en nog een, totdat het tot hem doordringt dat zijn overleden nichtje belt uit het verleden, toen ze nog leefde.Jack probeert vervolgens Ashley te helpen bij het herschikken van gebeurtenissen in haar leven voorafgaand aan haar dood, in de hoop haar ondergang te voorkomen. Het opent een achtergrondverhaal dat laat zien dat Garrett zijn familie niet heeft vermoord en dat ze alle drie slachtoffers waren, wat Jack naar een mysterieus bendegerelateerd personage genaamd 'Georgie' leidde.

Het klinkt stom - en dat is het ook - maar als je achterover leunt en Don't Let Go op zijn eigen verdiensten accepteert, krijg je een plezierige psychologische thriller met een sterke cast die je in beslag zal houden.

Met andere woorden, het is zeer vermakelijk. Genieten!