WAAROM SCHREEUW JE TEGEN IEMAND ALS JE BOOS BENT?

 WAAROM SCHREEUW JE TEGEN IEMAND ALS JE BOOS BENT?

Een Tibetaans verhaal vertelt, dat op een dag een oude wijze man zijn volgelingen het volgende vroeg:

Waarom schreeuwen mensen als ze boos zijn?

De mannen dachten even na:
-Omdat we onze kalmte verloren - zei men - daarom schreeuwden we. - Ik heb het niet gedaan.

-Maar waarom gillen als de ander naast je staat? - vroeg de wijze man.

Kan het niet mogelijk zijn om met een lage stem tegen hem te spreken? Waarom schreeuw je tegen iemand als je boos bent?

Mannen gaven allerlei antwoorden, maar geen van hen bevredigde de wijze man.

Eindelijk legde hij uit:
Als twee mensen boos zijn, gaat hun hart ver weg van elkaar.
Om die afstand af te leggen moet je schreeuwen, om te kunnen horen.
Hoe bozer ze zijn, hoe luider ze moeten schreeuwen om elkaar op die grote afstand te horen.

Toen ging de wijze man verder:
– Wat gebeurt er als twee mensen verliefd worden? Ze schreeuwen niet maar praten zacht.. Waarom? Hun harten zijn zo dichtbij bij elkaar.
De afstand tussen hen is erg klein.

De wijze man glimlachte en zei:
– Wat gebeurt er als ze nog verliefder worden?
Ze praten niet, ze fluisteren gewoon, en ze komen nog dichterbij in hun liefde. Eindelijk hoeven ze niet eens te fluisteren, ze kijken gewoon en klaar.
Zo close zijn twee mensen als ze van elkaar houden...

En toen zei hij:
- Wanneer je ruzie maakt, laat je hart niet verdwijnen, zeg geen woorden om meer afstand te nemen met je hart.

Er kan een dag komen waarop de afstand zo groot is dat ze de weg terug niet meer vinden...