Hoe dan ?
Mijn verhaal....... Zou van jou, mijn dochter, willen leren hoe je iemand waar je van houdt wist uit je leven, want mij lukt het niet......
De dag dat ik wist dat ik zwanger was, was de mooiste dag van mijn leven...... Wat was ik blij met het mensje wat in mijn groeide, heb van elke seconde genoten al was de zwangerschap niet zonder complicaties, had het er graag voor over.....
Wat een gelukkige dag, de dag dat je het levenslicht zag en de eerste keer dat ik je in mijn armen mocht houden! Onvergetelijk!
Heb je gekoesterd, Heb je zó lief gehad, Heb je getroost, was er voor je als je me nodig had, beschermde jou....... wat was ik blij met mijn meisje!
En nu.......??? Nu zie ik je al 8 jaar niet meer, we waren altijd 4 handen op 1 buik. Nog steeds na 8 jaar ben je altijd in mijn gedachten, vraag ik me dag en nacht af waar je bent, wat je doet en vooral WAAROM?!?!?
Antwoorden komen er niet, denk je nooit eens ''Hoe zou het mijn moeder gaan?
Je weet dat ik hier verdriet van heb...... toch leg je dat schijnbaar volkomen naast je neer.
HÓE DAN!!!!!
Kan het niet bevatten en begrijpen.
Het heeft mn hart gebroken.... zelfs de prachtige herinneringen doen tegenwoordig pijn, fotos kan ik niet meer bekijken want dat is te pijnlijk......
Reacties
Een reactie posten