Jij, mijn engel, mijn houvast

 Jij, mijn engel, mijn houvast

Toen,
toen ik nog niet geboren was
en leefde in het stralende licht
van de geestelijke wereld,
waar alles liefde is,
bereidde jij, mijn engel,
mij voor op het komende leven.
Je zei:
Straks daal je af naar de aarde
om daar de lessen in liefde te leren.
Je zult het niet gemakkelijk hebben
en eenzaamheid, verdriet en angst
moeten doorstaan.
Maar alleen zĆ³
zul je kunnen groeien in liefde.
Je vertelde me ook
dat ik op aarde zou moeten leren
op eigen benen te staan,
en behalve dat
zou moeten leren
om niet alleen liefde te geven,
maar ook om die te ontvangen.
Want, zei je,
alleen wie ontvangen kan,
kan geven.
Dat wordt jouw levensles.
Toen ik afdaalde naar de aarde
en de vergetelheid als een wolk
over mij heen viel,
verloor ik gaandeweg
ook de directe verbinding
met jou.
Maar al ben ik me vaak
niet bewust van jou,
je blijft ook nu voor mij zorgen.
Je leidt mij liefdevol
door al mijn lessen heen.
je inspireert mij
en helpt mij te groeien.
Waar ik toeval zie,
ben jij aan het werk.
Waar ik inzicht vind,
werd dat mogelijk
door jouw influistering.
En waar ik ondanks alles staande bleef,
gaf jij mij kracht.
Jij, mijn engel,
mijn houvast.
En straks,
op de grens van leven en dood,
zal de sluier wijken
en zal ik jou terugzien.
Met intense dankbaarheid
zal ik in je armen vallen
en zal ik voelen:
ik ben thuis.
Uit: Mijn beschermengel en ik, van Hans Stolp

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final