De meeste mensen

De meeste mensen werken hun hele leven ergens naartoe om er kort daarna achter te komen dat het alweer voorbij is. Alsof je de golven van de zee eindelijk tot rust ziet komen en je te midden van die kalmte de bodem direct op ziet doemen.
Een droombaan, een huis, kinderen, kleinkinderen. En plots is daar alweer het pensioen, het rusthuis en de kinderen die hun eigen leven hebben en er niet meer op zitten te wachten het centrum te zijn van het jouwe.
Poef, voorbij. Achter de rug. En dan? Maar 1 gedachte stelt mij altijd gerust. Ook dit zal eindigen. Deze ellende, deze pijn, het gemis.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Open brief aan mijn oudste dochter...

Vraag me niet hoe ik altijd lach

LIVE - Sergey Lazarev - You Are The Only One (Russia) at the Grand Final