Bomen Boodschap

 Lief mens, je kunt geraakt worden in het gevoel dat je verantwoordelijk bent voor hoe de ander zich voelt. Hoe het lijkt dat de ander dingen bij jou neerlegt. Het haalt een oud gevoel van verwachtingen naar boven. Verwachtingen die in jouw leven al van kleins af aan aanwezig zijn. Gevoelens dat jij er bent om de leegtes van de ander te vullen. De gevoelens om de pijn waar de ander zich nog diep mee identificeert, ongedaan te maken. De ander die zelf heel goed op eigen benen kan staan, maar dat is vergeten, en jij die je vanaf het allereerste begin hebt ingezet voor de gevoelens van degenen van wie je zo afhankelijk was.

Ten diepste heb jij alles in jezelf opgegeven voor de ander. Al heel vroeg leerde je dat dit de manier was om erbij te horen. Het heeft je de afgelopen jaren laten zien dat dit niet is wat werkt voor jou. De behoefte van de ander is niet iets waarvoor jij jezelf hoeft op te geven. Er mag een mooie balans komen waarin je zorgt voor jezelf en voelt hoe stevig jouw eigen basis is, waarin je ruimte hebt voor de ander om erbij te komen staan, maar niet om hen te dragen. We hebben te leren dat we onszelf heel goed zelf kunnen dragen en dat we steeds een beetje meer mogen loskomen van het idee dat we iets moeten oplossen voor de ander. Voor onszelf. Voor de wereld. Lief mens, je hebt ten diepste te voelen dat alles gevuld is met de essentie van jou en dat alles wat je er anders over denkt slechts de verwarring is. Dat er iets mis zou zijn met jou als je voelt wat je voelt. Als je kiest wat je kiest. Maar ook dat je een stapje terugdoet wanneer de wereld iets van je nodig lijkt te hebben. Jij hebt jou nodig. Altijd, en daar heb je voor te zorgen, lief mens. Dat is wat je je telkens weer mag herinneren.