Zwarte Bes
Zwarte Bes - Ik help je voor jezelf opkomen
Het duurt even voor Zwarte Bes me opmerkt. Hij staat heerlijk te glunderen en te genieten van het zonnetje en de drukte om hem heen. En druk is het! Ik ben er even sprakeloos van. Doorgaans zijn ontmoetingen me de kruiden één op één, maar Zwarte Bes is omringt door talloze wezens, groot en klein.
Wanneer hij begint te praten verstomt al het geluid, daalt de rust neer en hangt ieder aan zijn lippen. ‘Kijk eens om je heen’, vraagt hij ons. En braaf draaien alle hoofdjes in de rondte. ‘Stuk voor stuk zijn jullie uniek, ieder met prachtige kwaliteiten, eigenschappen en talenten. Waarom zou je willen zijn als de ander? Waarom denk je je te moeten schikken naar de mening van de ander? Of waarom zou je een ander laten bepalen hoe jij je leven leidt? Daar ben je toch veel te bijzonder voor?’
Terwijl hij staat te praten, wordt er driftig geknikt en veranderen timide wezens in glunderende zonnestraaltjes. Ook ik voel hoe ik me rug recht en hoe trots ik ben op wie ik ben, zoals ik ben. Het is een zalig gevoel en ik zou de hele dag wel bij Zwarte Bes in de klas willen blijven zitten.
Maar het is tijd om te gaan. Hij knikt iedereen bemoedigend toe. Ga maar, je kunt het wel. Bewandel maar je eigen pad door het leven, op een manier die bij jou past. En mocht je ooit twijfelen, eet dan maar een hand van mijn bessen, dan kom ik je helpen.
Reacties
Een reactie posten