Blog 'dooddoeners'

 Blog 'dooddoeners'

Mensen zeggen vaak om:
'Gewoon door te gaan'.
Of 'geloof in jezelf te hebben'.
Of 'jij kan dat!, jij bent zo sterk'.
Of 'het is wat het is'
Of 'je krijgt wat jij verdient of aankunt'..

Ik begrijp dat deze woorden vaak heel goed bedoeld zijn.
Maar ik vind ze óók zogenaamde 'dooddoeners'.

Vaak gezegd door mensen die werkelijk geen idee hebben of een gesprek het liefst willen afkappen.

Geen idee van het feit dat je echt wel in jezelf gelooft.
Maar de buitenwereld of mensen om je heen vaak niet.

En dat 'gewoon doorgaan', vaak helemaal niet zo 'gewoon' is.
Dat er gewoon veel te veel is gebeurd!
Om te spreken van 'gewoon'.

En het feit dat ze zeggen 'jij kan dat'.
Misschien wel nog méér over henzelf zegt.
Jij kan dat omdat je geen keuze hebt en dwars door alle ellende heen moet, of je nu wilt of niet.

Jij bent zo sterk, oh ja?, wie zegt dat en voel ik dat zelf ook zo?
Ik moet sterk zijn omdat ik dit heb te dragen, dit wat mijn pad, ongevraagd, op komt denderen en het van mij vraagt dit te trekken. Terwijl ik mij soms alles behalve sterk voel!

'Het is wat het is'... ook zo'n uitspraak die niks meer of minder zegt dan 'deal ermee'.

Of 'je krijgt wat jij verdient of aankunt'. Positief? of negatief?
Zouden de mensen die dit heel hard roepen dit ook tegen zichzelf zeggen als ze zelf de ene bak ellende na de andere krijgen...? Hoezo deze uitspraak?

Ik heb inmiddels een lichte allergie ontwikkeld voor deze woorden, makkelijk uitgesproken, goed bedoeld.
Maar waarbij er soms totaal aan de werkelijke inhoud en impact voorbij gegaan wordt.