1967: stadsuitbreiding Dukenburg

 1967: stadsuitbreiding Dukenburg

Het Ketelhuis, Aldenhof

In de jaren 60 bereikte de bebouwing van Nijmegen het Maas-Waalkanaal. De woningnood was echter niet geweken en de bevolking van de stad bleef stijgen, zodat duizenden extra woningen nodig waren. De gemeente besloot in 1963 de Ooijpolder met 17.000 woningen vol te bouwen, maar deze plannen stuitten op felle protesten wegens de grote natuurwaarde van het gebied. Ook het Rijk wilde dit natuurgebied niet opofferen en gaf geen toestemming. Daarom stak Nijmegen het Maas-Waalkanaal over en bouwde de grote stadsdelen Dukenburg en Lindenholt. De stedenbouwkundige A. Olivier ontwierp Dukenburg, dat een woonstad in het groen werd. In 1969 werd het Ooypolderplan definitief opgegeven.

In aanbouw
Na de bouwvakvakantie van 1966 begon de bouw van 10.000 woningen in het stadsdeel Dukenburg met de wijk Aldenhof, waar zich op 27 februari 1967 de eerste bewoners vestigden. Daarna volgden Meijhorst, Malvert en Lankforst. In de jaren zeventig kwamen nog Weezenhof, Tolhuis en Zwanenveld. Lange tijd waren er weinig of geen voorzieningen, zoals winkels en scholen en wijkgebouwen. Daarvoor moesten de bewoners nog lange tijd naar Hatert. De wijken van Dukenburg zijn genoemd naar boerderijen die er vroeger stonden of naar een veldnaam, namen van akkers, weiden, bossen, etc. in vroegere tijden en naar bewoners van het voormalige kasteel Dukenburg. Het kasteel stond waar nu de 55e straat in het tegenwoordige Lankforst ligt. Het nu bestaande Huize Dukenburg aan de 51e straat is een gemeentelijk monument. Oorspronkelijk was het een restant van een in 1730 gebouwde oranjerie, die door Willem van Schuylenburg werd verbouwd tot woonhuis. In een oranjerie werden in de winter subtropische planten bewaard. Huize Dukenburg is tegenwoordig een horecagelegenheid.

Fotocollectie Regionaal Archief Nijmegen