Maria Adelaide van Braganza
Maria Adelaide van Braganza, geboren in San Juan de Luz, Frankrijk, op 31 januari 1912 de dochter van de hertog van Braganza, Miguel January de Braganza, en Maria Theresia zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg.
Sinds haar geboorte was Maria Adelaide omringd door echte en politieke invloeden. Zijn peetvaders waren koning Manuel II van Portugal en zijn moeder koningin Amelia. Zijn opleiding vond plaats aan het Sacre Coeur College in Riedenburg, Duitsland, waar hij werd opgeleid in een omgeving van academische rigor en discipline.
Op 13 oktober 1945 trouwde Maria Adelaide met Dr. Nicolaas van Uden, een Nederlandse medische biochemicus die later genationaliseerd zou worden in Portugal. Het echtpaar kreeg zes kinderen: Adriano, Nuno, Francisco, Filipa, Miguel en Maria van Uden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte Maria Adelaide als verpleegkundige en sociaal werker in Wenen, Oostenrijk. Door haar dapperheid maakte ze deel uit van het Oostenrijkse verzet tegen het Nazi-regime, wat resulteerde in haar ter dood veroordeling door de Gestapo. Maar dankzij de onderhandelingen van de voorzitter van de Portugese Raad, António de Oliveira Salazar, werd ze vrijgelaten en gedeporteerd naar Zwitserland.
Na de oorlog vestigde Maria Adelaide zich in Portugal, waar haar man problemen kreeg om zijn beroep uit te oefenen vanwege de niet-erkenning van zijn diploma's in het land. Desondanks vond Dr. van Uden een kans bij de Calouste Gulbenkian Foundation, die uiteindelijk leidde tot de oprichting van het Gulbenkian instituut de Ciência, een entiteit die sinds de jaren '50 wetenschappelijk onderzoek bevordert.
Maria Adelaide de Braganza is op 24 februari 2012 overleden in Lissabon en liet een nalatenschap van veerkracht, onderwijs en bijdrage aan de wetenschap achter.
Reacties
Een reactie posten